De Ajuinprinses werd vanaf 1977 verkozen op het Ajuinbal van het Rode Kruis en De Pelikaan. Vanaf 1980 werd er ook een Ajuinkoningin verkozen. De verkiezing werd in 1986 overgenomen door de Orde der Ajuinprinsen, waarna Graleken Dest in 1991 de verkiezing nieuw leven wou inblazen. Bij gebrek aan kandidaten verdween de verkiezing begin de jaren 2000.
Ajuinbal
In 1972 organiseerde het Rode Kruis Aalst en de Vriendenkring van Vrijwillige Bloedgevers 'De Pelikaan' een carnavalsbal om hun kas wat aan te dikken. In die tijd werden er echter verschillende bals georganiseerd, waardoor het bal van het Rode Kruis moest opboksen tegen o.a. het Katrienenbal van de Catharinisten. Om volk te lokken besliste de organisatie om in 1977 een Ajuinprinses te verkiezen op het bal. De Ajuinprinses kreeg een carnavaleske functie, maar was ook de vertegenwoordigster van de Vrijwillige Bloedgevers op verschillende evenementen in België. Door de verkiezing, besloot men om de naam van het bal te veranderen naar het Ajuinbal.
Het organiserend comité rekende door de verkiezing op een grotere publieke belangstelling en organiseerde daarvoor drie voorverkoopdagen in café De Koornbloem. Als reclamestunt zorgden ze ervoor dat er op elke voorverkoopdag enkele bekende Vlamingen aanwezig waren. Zo waren Lucien Van Impe, Maurits Martens, Louis De Pelsmaeker, Fred De Bruyne, Jan De Wilde, John Massis, Micha Mara en Rocco Granata te spotten op de voorverkoopdagen van het Ajuinbal.
De verkiezing van Ajuinprinses gebeurde op een eenvoudige manier. De kandidates moesten de dans op het bal openen met een partner, verkleed in een origineel kostuum. De aanwezigen mochten daarna hun stem uitbrengen op hun favoriete kandidate, waarbij ze rekening moesten houden met zowel het kostuum, als de dans.[1] Ingrid Van de Winckel, lid van De Suskewieten, werd gekozen als de eerste Ajuinprinses. Het jaar daarop zou opnieuw een lid van De Suskewieten winnen; Jeanine Van Schuylenberg werd de tweede Ajuinprinses.
Ajuinprinses en Ajuinkoningin
De Ajuinprinses werd een nieuwe traditie en de belangstelling voor het bal van het Rode Kruis werd groter. Zo vaardigden de carnavalsgroepen kandidates af voor de verkiezing en kon het bal rekenen op het bezoek van verschillende gekende carnavalisten. De 1000 toegangskaarten waren steeds snel uitverkocht.
De voorwaarden voor de verkiezing wijzigden in de loop van de tijd enkele keer. Aanvankelijk moest men tussen de 18 en 25 jaar zijn om zich kandidaat te kunnen stellen voor de titel van Ajuinprinses. In 1979 werd de leeftijd al eens opgetrokken naar 30 jaar en in 1980 besliste men om naast de Ajuinprinses ook een Ajuinkoningin te verkiezen. De Ajuinprinses zou hierbij tussen de 18 en de 40 jaar zijn, terwijl de Ajuinkoningin ouder dan 40 jaar was.[2][3] In 1983 werd de leeftijd voor de Ajuinprinses opnieuw verlaagd naar 30 jaar.[4]
Orde der Ajuinprinsen en Graleken Dest
In 1986 werd de organisatie van de verkiezing van Ajuinprinses en Ajuinkoningin overgenomen door de Orde der Ajuinprinsen, die zelf jaarlijks hun Ajuinprins kozen. Het Rode Kruis en De Pelikaan zagen zaal FFR wegvallen en besloten om hun Ajuinbal en bijkomende verkiezing niet meer te organiseren. Ze gaven hierop de organisatie door aan de Orde der Ajuinprinsen, die de verkiezing van Ajuinprinses en de Ajuinkoningin op dezelfde avond als de verkiezing van de Ajuinprins wou organiseren. De regels van de verkiezing werden wel uitgebreid; naast het uitvoeren van een dans, moesten de kandidaten zich ook voorstellen en een kort showgedeelte brengen.[5] De leeftijdscategorieën werden opnieuw gewijzigd; een Ajuinprinses moest tussen de 18 en de 25 jaar zijn en een Ajuinkoningin ouder dan 25 jaar.[6]
Toen er een einde kwam aan de Orde der Ajuinprinsen verdween de verkiezing. In 1991 wilde akv Graleken Dest de verkiezing van Ajuinprins en Ajuinprinses nieuw leven inblazen. Clement Melckenbeeck, algemeen voorzitter van de Nederlandstalige Karnavalfederatie, stelde een reglement op, waarmee akv Graleken Dest een nieuwe Ajuinprins en Ajuinprinses verkoos. De eerste Ajuinprinses in deze vernieuwde verkiezing werd Nancy, de toenmalige echtgenote van Pascal Solemé. De Aalstenaars bleken echter steeds minder interesse te tonen in deze verkiezing en er werden nog moeilijk kandidaten gevonden. Hierdoor waren de Ajuinprins en Ajuinprinses van 1992 zelfs niet meer afkomstig uit Aalst. Ajuinprinses Michelle kwam uit Oudenaarde en was dat jaar de enige kandidate voor de titel. Zo werd een Aalsterse titel gedragen door twee niet-Aalstenaars.
Akv Graleken Dest kon de belangstelling voor hun verkiezing niet vergroten en in 1999 en 2000 was er maar 1 kandidaat voor de titel van Ajuinprinses, net zoals voor de titel van Ajuinprins. Omdat het steeds moeilijker werd om kandidaten te vinden, kwam er een einde aan de verkiezing.
Overzicht winnaars:
Onder de Ajuinprinsessen zaten enkele gekende namen, waaronder Louisa Seghers (Cantinière Oude Garde 1971), Nicole Ringoir (Bloemenfee 1972 en later voorzitter van het Feestcomité), Marianne Corthals (echtgenote van Loeken Tatjen) en Inge Rijdant (kandidate Prins Carnaval 2002).
Jeanine Van Schuylenbergh en Marianne Corthals slaagden erin om zowel Ajuinprinses als Ajuinkoningin te worden. Jeanine werd in 1988 ook nog Prinses van Oost-Vlaanderen.
Ajuinprinses
Jaar | Ajuinprinses |
---|---|
1977 | Ingrid Van de Winckel |
1978 | Jeanine Van Schuylenbergh |
1979 | Louisa Seghers |
1980 | Nicole Ringoir |
1981 | Bertje Verbestel |
1982 | Ann Claessens |
1983 | Marianne Corthals |
1984 | Christel Rubbrecht |
1985 | Muriëlle Van den Bremt |
1986 | Inge Redant |
1987 | Anouk Buys |
1988 | Daniëlle Hunninck |
1991 | Nancy |
1992 | Michelle Broeken |
1993 | onbekend |
1994 | onbekend |
1995 | onbekend |
1996 | onbekend |
1997 | onbekend |
1998 | onbekend |
1999 | Iris De Troch |
2000 | Patricia De Neef |
Ajuinkoningin
Jaar | Ajuinkoningin |
---|---|
1980 | Monique |
1981 | Els Meert |
1982 | Marie-Thérèse Persoons |
1983 | Marie-Thérèse Van Gilwé |
1984 | Lisette Van Assche |
1985 | Alfonsine De Kerpel |
1986 | Jeanine Van Schuylenbergh |
1987 | Marianne Corthals |
1988 | Liliane Berghman |