Robert Van den Berghe (°13/05/1921- †10/02/2006 ) werd Prins Carnaval in 1975 op 54-jarige leeftijd. Daarmee was hij toen de oudste verkozen Prins Carnaval van Aalst. Robert had een groot hart en schonk al zijn prijzen weg ten voordele van de mindervalide kinderen.
Philatelia Alosta
Robert was een rasechte Aalstenaar, maar was geboren in Gentbrugge. Hij zag het levenslicht in het station van Gentbrugge-Noord in 1921.
Robert was een postzegelverzamelaar en na zijn huwelijk met Liliane Rosiers sloot hij zich in 1950 aan bij de Aalsterse postzegelclub Philatelia Alosta. In 1962 werd hij er verkozen als ondervoorzitter en Robert wou het ledenaantal van de vereniging laten groeien. Onder zijn impuls ging het ledenaantal van 30 naar 100 en in 1966 had hij ervoor gezorgd dat 'De Dag van de Postzegel' in Aalst doorging. Als waardering voor zijn inzet werd hij in 1966 verkozen tot voorzitter van Philatelia Alosta. Onder het voorzitterschap van Robert werd de verenging ook bekend in de rest van België.
In 1969 kreeg hij de medaille van Provinciale filatelistische verdienste van de Nationale Landsbond der Belgische postzegelkringen. Hiervoor werd hij in 1970 samen met postzegelclub Philatelia Alosta door burgemeester Marcel De Bisschop op het stadhuis ontvangen. In 1977 won hij de schaal Fons Singelijn, naar aanleiding van de regionale competitieve postzegeltentoonstelling van Philatelia Alosta.
Na interne strubbelingen in 1979, waarbij Robert eerste ontslag genomen had als voorzitter, maar daar later op terugkwam, stapten vijf leden van het bestuur op. De afgescheurde leden richtten daarop een nieuwe postzegelclub op. Robert bleef 16 jaar lang voorzitter van Philatelia Alosta, waarna hij in 1982 de fakkel doorgaf aan Urbain Le Compte. Robert werd daarna benoemd tot erevoorzitter van de postzegelclub.[1]
Landsbond der Belgische Postzegelkringen
Vanuit Philatelia Alosta werd Robert naar voor geschoven als kandidaat beheerder bij de Koninklijke Landsbond der Belgische Postzegelkringen. Hierdoor zou voor het eerst een Oost-Vlaming toetreden tot het bestuur van de K.L.B.P. De kandidatuur van Robert werd gesteund door Leo De Clercq van de Koninklijke Postzegelvereniging van Het Land van Waas.
Door het overlijden van twee bestuursleden, kwam Robert op 5 mei 1968 in het bestuur van de Koninklijke Landsbond terecht. Hij bracht Vervlaamsing binnen de Landsbond en onder zijn impuls kwam er ook een statutenwijziging.
Samen met zijn vriend Leo De Clercq zou hij datzelfde jaar ook Oost-Phila, het verbond van Oost-Vlaamse postzegelkringen, oprichten. Hij schonk 500 frank voor de oprichting van de postzegelvereniging en werd benoemd tot erevoorzitter-stichter.[2]
Robert wou in 1975 Prins Carnaval van Aalst worden en zou met zijn 54 jaar de oudste verkozen Prins van Aalst kunnen worden. Robert Renoncourt was in 1953 wel ouder, maar hij was aangesteld door de stad en werd nooit verkozen. Robert wou bewijzen dat leeftijd van geen belang was voor de Prinsentitel. Hij stelde dat er geen leeftijdsgrens bestond om burgemeester te worden en dat dit dus ook het geval was om Prins Carnaval te worden.
Zijn campagne werd afgetrapt op 6 december 1974 met een campagnevergadering in café 't Landhuis. Als traiteur kon Robert rekenen op de steun van het Middenstandsverbond en de Aalsterse horeca. Hij koos bij zijn campagne voor de kleur groen, de kleur van de hoop, en stelde 'de 10 geboden van een echte carnavalist' op.
Bob, zoals hij genoemd werd, zou het bij de Prinsenverkiezing moeten opnemen tegen twee veel jongere kandidaten: François Van Oost (23 jaar) en Danny Meert (24 jaar). Tijdens de preselectie op het Driekoningenfeest was Rudy Scheerlinck eerder al afgevallen. Op dat Driekoningenfeest bracht Bob, volledig in het groene gekleed, een Aalsterse versie van Wetstraat Story. Dit was een interview met politici, waarbij er steeds geantwoord werd met fragmenten uit liedjes.
De verkiezingsavond ging door in de Keizershallen, waar Robert zijn entree maakte onder begeleiding van een majorette- en fanfarekorps. Bob had duidelijk koste noch moeite gespaard om de overwinning binnen te halen. Daarnaast kon hij rekenen op supporters vanuit Lokeren, Wetteren, Eksaarde en Sint-Niklaas. Bob mocht als eerste zijn show brengen en bracht een lied op de muziek van 'De barbier van Sevilla'. Het nummer was volledig geplaybackt, maar bevatte wel enkele goede woordgrapjes, over o.a. de fusie. Daarnaast kreeg de letter B een centrale rol in zijn act.
De jury gaf Bob 43 punten, wat evenveel was als kandidaat François Van Oost. Rudy had 35 punten gekregen en zou niet echt meedoen voor de overwinning. Het publiek zou dus moeten bepalen wie Prins Carnaval 1975 zou worden. Robert werd uiteindelijk de grote winnaar, met maar liefst 291 zaalstemmen meer dan François, die tweede werd. Het Aalsters publiek reageerde kwaad op de uitslag. Bob werd onder luid awoe-geroep uitgeroepen tot nieuwe Prins Carnaval van Aalst. De verliezende kampen hadden vooral kritiek op het feit dat Bob gewonnen had met een volledig geplaybackte show, met stemmen vanuit Lokeren en Sint-Niklaas. Een cartoon in De Voorpost kroonde Bob hierdoor tot Prins Ambras I.
Bob toonde dat hij een groot hart had en beloofde zijn prijzen te zullen schenken aan de mindervalide kinderen van Aalst. Op de Prinsendag van De Prinsencaemere in 1975 bezocht Bob samen met de ex-Prinsen de mindervaliden en ouderen in Aalst.
Hij was een erg actieve Prins en zou in totaal 206 bezoeken afleggen in zijn prinsenjaar. Hierdoor kon hij uiteindelijk toch de sympathie van de carnavalisten voor zich winnen.
Bij zijn afscheid op de Prinsenverkiezing in 1976 schonk Bob zijn Prinsenkostuum aan de stad voor een mogelijk toekomstig carnavalsmuseum.
Geen Prinsencaemere
In die tijd was het de gewoonte dat Prinsen, na het afsluiten van hun Prinsenjaar, automatisch lid werden van de Prinsencaemere, maar Bob zou nooit opgenomen worden binnen de vereniging van Aalsterse ex-Prinsen.
Toen De Prinsencaemere in 1975 voor de tweede keer een circus organiseerde, in samenwerking met Circus Jhony, zou Prins Bob aanvankelijk ook een act hebben. Tijdens de voorbereidingen was Robert het echter niet eens met het feit dat de Bloemenfee 1974 (Myriam) een act zou krijgen. Hij vond immers dat men de nieuw verkozen Bloemenfee 1975 (Annick) moest betrekken, maar de Prinsencaemere wou dit niet veranderen. Robert besliste daarop om niet langer meer mee te werken bij activiteiten De Prinsencaemere, waardoor hij uiteindelijk ook niet te zien was in het circus van De Prisnencaemere.
Robert sprak zich openlijk uit tegen werking van De Prinsencaemere. Hij vond dat een Prinsenvereniging zich moest beperken tot het begeleiden van Prins Carnaval en daarnaast geen extra activiteiten moest organiseren. De Prinsencaemere vroeg Bob twee maanden voor zijn afscheid of hij zou toetreden, maar deze weigerde. Hierop beslisten de ex-Prinsen om geen kostuum te laten maken voor Bob, aangezien hij toch niet wou meewerken met De Prinsencaemere. Simon D'hondt verstuurde nog een uitnodiging voor Prinsendag 1976, maar Bob ging hier niet op in. Achteraf zei Bob dat hij nooit officieel gevraagd geweest was om bij De Prinsencaemere te komen.[3]
Lachend Geven
Toen Bob uitgeroepen werd tot Prins Carnaval 1975 beloofde hij zijn prijzengeld te zullen schenken aan de mindervaliden, maar hij was er nog niet meteen uit op welke manier hij dit zou doen. Hij speelde met het idee om een tombola te organiseren, maar deze werd uitgesteld omdat hij zich ondertussen geëngageerd had voor verschillende andere acties voor het goede doel, zoals 11.11.11, 'Beter leven geven', SOS Watersnood en acties ten voordele van de ramp in Ruisbroek. Voor zijn inzet voor de overstromingen van Baasrode en Moerbeke kreeg hij een stadsplaket.
Bob bleef zich inzetten voor het goede doel en in 1976 zette hij de actie Lachend Geven op poten, ten voordele van de oprichting van een centrum van Levensvreugde in de Botermelkstraat. De actie ging van start op 13 juni 1976 en Bob ging zelfs tijdens de H. Mis in kerken spreken, om vrijwilligers voor zijn actie te vinden. Lachend Geven werd een groot succes en in november 1976 kon hij 1 611 004 frank (=39 935,75 euro) overhandigen aan Levensvreugde. Het bedrag werd bij elkaar gehaald door vrijwilligers in Aalst en omstreken door deur aan deur acties en de verkoop van steunkaarten. Bij de overhandiging van het bedrag haalde Bob Sint-Maarten per helikopter naar Levensvreugde.
In 1977 en 1979 werd Lachend Geven opnieuw georganiseerd en Bob kon opnieuw mooie bedragen aan Levensvreugde schenken.[4][5][6][7][8][9][10]
Humorist en goochelaar
Prins Bob was niet echt een showbeest of zanger, maar stond eerder gekend als een humorist en goochelaar. In zijn acts moest hij het steeds van spitsvondigheid en humor hebben.
Op het Driekoningenfeest van 1976 bracht hij een act, waarbij hij met zijn zoon de zoo bezocht en op de Aalsterse Avond 1977 bracht hij de act 'Menne kleinen en ikke'. Hierbij had hij een pop op zijn schoot en had hij het over verschillende Aalsterse toestanden. In 1978 stond hij opnieuw met zijn pop op het podium van De Aalsterse Avond.
Daarnaast zou hij nog een aantal keer op het Driekoningenfeest en de Aalsterse Avond te zien zijn. In 1988 bracht hij drie sketches op het Driekoningenfeest: de sketch van de Waterput, een samenspraak met de Zwette Maan en een sketch, waarbij hij woorden gebruikte die eindigde op de o van Kinoo, een verwijzing naar Prins Paul Kinoo. Op de Aalsterse Avond bracht hij de act van de letter o opnieuw, maar deze bleek iets te langdradig te zijn om het publiek mee te krijgen. Toen hij het aan het einde van zijn act was en de woorden 'ten slotte' gebruikte, begon het publiek spontaan te applaudisseren. Deze ietwat mislukte act zou een jaar later door Jean-Paul geparodieerd worden op de Aalsterse Avond.
In 1988 gaf hij samen met Frans Wauters commentaar tussen de acts van de Aalsterse Avond, waardoor ze deden denken aan de twee oudjes van The Muppet Show.
Aalsters Verbond van Verzamelverenigingen
In 1979 had Bob het idee om een overkoepelende vereniging op te richten voor verzamelverenigingen. Zo werd op 18 januari 1979 het Aalsters Verbond van Verzamelverenigingen opgericht, waar bij de oprichting zeven verenigingen aansloten. De voorzitters van deze zeven verenigingen vormden het bestuur van het AVV, waarbij Bob gekozen werd als voorzitter. De bedoeling van de vereniging was om de samenwerking tussen de verschillende verzamelverenigingen te verbeteren.
Wegens familiale omstandigheden gaf Bob eind 1979 zijn ontslag als voorzitter van het AVV. In 1980 werd Bob wel op het stadhuis van Aalst gehuldigd voor zijn verdiensten voor het AVV. Hiervoor ontving hij het stadsplaket van schepen Eddie Monsieur. Na het vertrek van Bob bij het AVV, stierf de vereniging een stille dood.[11][12][13][14][15][16]
Varia
- Robert was lid en voorzitter van De Lachers.
- In 1975 was Prins Bob te gast op de Vlaamse Vedettenshow van de Foesjeleers en de fanclub van het Stemmingstrio.
- Bob is te horen op de langspeelplaat 'Hier Spreekt Men Oilsjters 2' uit 1975 met de sketch 'Bob In Zen Nopkes Me Oilsjterse Mopkes'.
- In 1978 trok een Aalsterse delegatie richting Pulheim. in afwezigheid van Prins Carnaval ging Bob mee in zijn Prinsenkostuum aan de zijde van o.a. Marcel De Bisschop.
- Rober was in 1978 te zien tijdens de show 'Men Ienig Oilsjt' in de Mikisklub. Andere gasten waren Luc, Harry Pînky en het Stemmingstrio.[17]
- Tijdens de Prinsenverkiezing van 1987 ging Bob in de zaal op zoek naar bloeddonors. Hij vond 46 kandidaten.
- In 1988 bracht Bob een onemanshow op het Seniorenfeest van Erembodegem.
- Bob werkte in 1988 mee aan de Aalsterse Carnavalskalender van Freddy Hersens en de 'Vereniging Aalst Karnaval in Beeld'. Bob beschreef in de kalender zijn beleving van de Zondagstoet. Samen met Bob schreven ook Marcel De Bisschop, Kamiel Sergant, Herman Schelfhaut, Frans Wauters en Louis Paul Boon teksten voor de kalender.[18]
- Het kostuum van Prins Bob werd tentoongesteld tijdens de carnavalsexpo 'De intrede van carnaval', waaraan Bob zijn medewerking verleend had. Deze expo was de inhuldiging van het carnavalsmuseum.
- In de jaren '80 was Bob jurylid bij de carnavalsstoet.
Redactie
Tekst en foto's
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: Voor Allen, Collectie Sören Delclef, Archief Eddy Temmerman, Aalsters Karnavalsboek 1975-1985 - DAK, De Voorpost, KLBP, Philatelia Alosta
Bronnen
- ↑ De Voorpost, 13 februari 1987
- ↑ De Gazet van Aalst, 10 januari 1970
- ↑ De Voorpost, 11 juni 1976
- ↑ De Voorpost, 31 januari 1975
- ↑ De Voorpost, 8 oktober 1976
- ↑ De Voorpost, 12 november 1976
- ↑ De Voorpost, 27 mei 1977
- ↑ De Voorpost, 21 mei 1976
- ↑ De Voorpost, 6 december 1974
- ↑ De Voorpost, 17 januari 1975
- ↑ De Voorpost, 16 februari 1979
- ↑ De Voorpost, 11 januari 1980
- ↑ De Voorpost, 18 januari 1974
- ↑ De Voorpost, 18 januari 1974
- ↑ Voor Allen, 26 januari 1974
- ↑ De Voorpost, 25 april 1980
- ↑ De Voorpost, 3 maart 1978
- ↑ De Voorpost 25 november 1988