Akv De Galante Moilentrekkers was een succesvolle carnavalsgroep, die gekenmerkt werd door hun onregelmatigheid in deelnemen aan de stoet. Zo namen ze deel als losse en officiële groep, maar ook bij de officiële groepen wisselden ze tussen de verschillende categorieën. De groep werd in 1967 gekend als de Prinsengarde van Prins Carnaval Jean-Paul De Boitselier en begeleidde jaarlijks de Vastenavondpop met fakkels op carnavalsdinsdag.
Ontstaan
De Galante Moilentrekkers ontstonden op initiatief van Herwig Van Holsbeeck in 1963. Samen met enkele vrienden liep Herwig tijdens carnaval door de stad, waarop ze beslisten om in 1964 deel te nemen aan de stoet. Zo liep het vriendengroepje in 1964, verkleed als clowns, als losse groep mee in de stoet. De grote doorbraak zou er komen in 1965; voor de eerste keer zou de groep deelnemen als officieel ingeschreven groep.
Herwig Van Holsbeeck werd voorzitter van de nieuwe groep, die uitsluitend bestond uit Aalsterse studenten en studentinnen. Volgens Herwig moest een goede carnavalist nogal wat gezichten kunnen trekken, maar wel steeds op een hoffelijke manier. Zo koos men voor de naam De Galante Moilentrekkers. Het bestuur van de groep bestond naast Herwig uit Frieda Van der Helst (ondervoorzitster), Frans De Putter (secretaris) en Annie De Jonghe (kleedster). De groep vestigde zich in café De Beiaard in de Nieuwstraat. In totaal waren ze met 30 leden, allemaal studenten en studentinnen uit het Aalsterse. Als officiële groep mochten ze in 1965 de stoet openen.
Eerste stoet
De Galante Moilentrekkers in 1965 (De Voorpost - 25/01/1974)
Het onderwerp voor hun eerste stoet als officiële groep, moest geheim blijven, maar secretaris Frans De Putter gaf op het Driekoningenfeest 1965 reeds een omschrijving van het onderwerp. "Wij zijn eerstejaars, de schachten van de carnavalstoet, jongens en meisjes die houden van jolijt. Wij zijn kinderen van de ajuinen, wij zijn de roldersbazen van het bier. Wij willen met die dagen onze vreugde op de hoeken der straten uitbazuinen, want Aalst is en blijft met carnaval de stad van 't plezier! Wij exposeren galante muilen en verkopen zotheid om met te huilen. Maar wij zijn méér dan zotte maskers en lelijke smoelen, wij zijn mensen die zich nog 100% Aalsters voelen, want op 28 februari brengen wij, Galante Moilentrekkers, hulde aan onze Keizerlijke Stede, als bier-, bloemen-, ajuin- en carnavalstad!"[1]
De groep viel met hun felle kleuren op in hun eerste stoet als officiële groep. Kleur zou het handelsmerk van de groep worden. De groep toonde ook meteen dat ze een wagen konden bouwen en kreeg zelfs gelukwensen van de jury, voor hun originele idee. De wagens van De Galante Moilentrekkers zouden nog vaker geprijsd worden en waren herkenbaar aan hun hun ronde vormen.
Prinsengarde van Jean-Paul
De Galante Moilentrekkers en Jean-Paul in 1967 (Foto: Archief Lieven Goubert)
In 1967 besliste de groep om Prins Carnaval te begeleiden tijdens de carnavalsdagen. De Galante Moilentrekkers vond dat het de taak was van het Feestcomité om de Prins te vergezellen, maar omdat dit niet het geval was, beslisten ze om zelf een Prinsengarde te vormen voor Prins Carnaval. Zo begeleidde de groep in 1967 Jean-Paul De Boitselier achteraan in de stoet. Al werd de Prins wel over de Grote Markt gedragen op de schouders van Feestcomité-leden Frits Van der Stock en Daniel Jacobus, omdat enkele karamellensmijters hun plaats op de wagen niet wilden afstaan aan de Prins.
In 1970 mocht de groep Jean-Paul voor een tweede keer begeleiden als zijn Prinsengarde. Ze noemden zichzelf hierbij de Brazilhipperdebillekes en droegen een Zuid-Amerikaans kostuum. In 1974 probeerde Jean-Paul een derde keer Prins Carnaval te worden, maar hij verloor de Prinsenverkiezing van Antoine Van der Heyden. Ondanks zijn verlies, namen De Galante Moilentrekkers hem mee in de stoet, samen met zijn struisvogel Josefien.
In de jaren '70 werd de groep groter en werden Humbert Barrez (ondevoorrzitter) en Jaak Peereboom (ceremoniemeester) toegevoegd aan het bestuur. Onder de leden bevonden zich ook Hildegaarde Luckx (Bloemenfee 1965), Jan Louies en Annick Paelstermans (Bloemenfee 1966). De groep kenmerkte zich doordat 90% van de leden op één of andere manier familie was van een ander lid.
Corum Alostum Imperiale
De Galante Moilentrekkers in 1979 (De Voorpost - DVP 09/03/1979)
Sinds 1975 ging De Galante Moilentrekkers mee met het Corum Alostum Imperiale als versterking tijden hun caféoptredens. In 1979 en 1980 bracht de groep zelfs een eigen lied, zodat de leden van het CAI even op adem konden komen tijdens hun optredens.
In 1979 zongen De Galante Moilentrekkers het lied 'De Lokos' op de melodie van 'Oh Suzanne'. Ze noemden zichzelf hierbij 'Driem Express en de Sex Wagons' en waren gekleed als machinisten. Het refrein van het lied klonk als volgt: "Weir zen de Loko's. De weirkers van den troin. Wie da nie me ons akoert en es, die kan te voet gon roin."
1 aprilgrap haalt BRT-nieuws
Onthulling van het monument voor Marcel De Bisschop door Gustaaf De Stobbeleir (De Voorpost - 09/04/1976)
In 1976 haalden De Galante Moilentrekkers een grap uit op 1 april. Om 3 uur 's nachts lieten ze een monument, ter nagedachtenis van Marcel De Bisschop in het midden van de Grote Markt plaatsen. Om 11 u 's morgens werd het standbeeld er door Gustaaf De Stobbeleir onthuld in het gezelschap van de BRT, dat een opname maakte voor de ochtenduitzending van hun journaal. Na de onthulling bleek al vrij snel dat het om een grap ging.
De Galante Moilentrekkers hadden kunstenaar Marc De Bruyn gevraagd om een karikaturaal borstbeeld van Marcel De Bisschop te maken in klei. Het resultaat was een borstbeeld van 40 kilogram, dat overspoten werd in brons. Het borstbeeld werd omringd door 7 rouwkransen, waarop de namen te lezen waren van Benoni, Manuel De Visser, Tjen Boomgaard, Mr.Louis, Gaston, Bebert en Petjen Jang. Onder het beeld hing een plakkaat, waarop het volgende te lezen stond: 'Marcellus Biscopius - Leerde zijn volk carnaval vieren - Meest reizende burgervader - Laatste burgemeester van Klein-Aalst'.[2]
Vastenavondpop van De Galante Moilentrekkers in 1978 (De Voorpost - 10/02/1978)
De Galante Moilentrekkers vonden dat de Vastenavondpoppen vaak inspiratieloos waren, waardoor ze met het idee kwamen om de verbrandingspop afwisselend door een carnavalsgroep te laten maken. Het Feestcomité gaf de groep hierop de opdracht om de Vastenavondpop voor 1978 te maken. Ze zorgden dat jaar niet alleen voor de verbrandingspop, maar ze ontstaken ook vuurwerk. Hierdoor zorgde de groep voor een unieke popverbranding dat jaar.
Op initiatief van De Galante Moilentrekkers werd de Vastenavondpop ook jarenlang vergezeld door een soort rouwstoet, waarbij fakkels gedragen werden. Deze fakkels werden gratis uitgedeeld door firma De Winter aan de carnavalsgroepen. Niet elke groep deed hieraan mee, wat betreurd werd door De Galante Moilentrekkers.[3]
De groep toonde zich steeds erg betrokken bij het Aalsterse carnaval. Zo riepen ze in 1985 op om de onderwerpen van de groepen duidelijker te maken voor de toeschouwers. Volgens De Galante Moilentrekkers wisten veel toeschouwers immers niet wat er precies uitgebeeld werd. Ze stelden voor om draagbare borden en plakkaten in de stoet mee te dragen, waarop dan het thema van elke groep zou staan. Een programmaboekje van de stad of brochures van de groepen zelf waren volgens De Galante Moilentrekkers ook enkele mogelijkheden.[4]
Stoeten
De Galante Moilentrekkers als losse groep in 1984 (Foto: Prentkaartenclub Aalst)
De Galante Moilentrekkers namen aan heel wat stoeten deel, maar niet altijd als officieel ingeschreven groep. Zo vierde de groep in 1989 haar 25ste verjaardag, waarbij de groep onafgebroken deelgenomen had aan 24 stoeten. Als officiële groep liepen ze maar 10 keer mee, al de andere stoeten waren ze te zien als losse groep.
Na carnaval 1978 kondigden De Galante Moilentrekkers hun afscheid als officiële groep aan. Het ledenaantal was gedaald tot 12, waardoor het moeilijk werd om nog een praalwagen te maken. Toch dook de groep in 1980 opnieuw op bij de officieel ingeschreven groepen. Het zou dat jaar echter hun laatste optreden zijn als officiële groep. Vanaf dan zou de groep verder gaan als losse groep.
De Galante Moilentrekkers als losse groep in 1994 (Foto: Archief Sören Delclef - AjoinPedia)
In 1991 wilde de groep nog eens deelnemen als officiële groep aan de stoet, in het kader van 'Carnaval een Europese ontmoeting'. Het inschrijvingsformulier werd volgens voorzitter Herwig Van Holsbeeck tijdig ingediend op de dienst Feestelijkheden, maar daar zou het zoek geraakt zijn. De groep was echter in de veronderstelling dat ze ingeschreven waren en begon reeds met de werken aan hun wagen in oktober 1990. Hun onderwerp zou 'Het Masker in het Europese Carnaval' geweest zijn, maar toen ze hun naam niet terug vonden op de deelnemerslijst, beseften ze dat ze niet zouden deelnemen aan de stoet van 1991. Op de dienst Feestelijkheden beweerde men dat men nooit een inschrijvingsformulier van de groep gekregen had.[5][6]
De groep zou nog een lange tijd als losse groep doorgaan. Zo doken ze eind de jaren '90 nog steeds op in de stoet.
Overzicht als officiële groep
| Jaar | Thema | Categorie | Plaats in het
klassement |
|---|---|---|---|
| 1965 | Aalst, Stad van Snijbloemen en Bier, van Carnaval, Ajuin en Plezier | Aalsterse Komische Groepen buiten wedstrijd | gelukwensen van de jury voor het originele, carnavaleske en smaakvolle idee |
| 1967 | Prinsengarde van Jean-Paul | Gewone Aalsterse Komische Groepen | 2e prijs |
| 1968 | 40 Jaar Kavalkade | Aalsterse Komische Groepen met wagen | 1e prijs, met gelukwensen |
| 1973 | Jojoos Jajaas | Aalsterse Komische Groepen zonder praalwagen | 2e prijs |
| 1974 | De Kopstikken | Groepen zonder praalwagen | 1 |
| 1975 | De Q-Bistjes | Groepen met praalwagen | 3 |
| 1976 | Oesjepot, Wie Eit Er Aa Gesch... | Groepen met praalwagen | 6 |
| 1977 | Amailumeken | Groepen met praalwagen | 6 |
| 1978 | Isoplektni-Lakoplastni-Triplifoetsji | Groepen met praalwagen | 3 |
| 1980 | De Keirdoktoers | Groepen zonder praalwagen | 9 |
(Officiële) thema's per jaar
- 1965: Aalst, Stad van Snijbloemen en Bier, van Carnaval, Ajuin en Plezier. De groep mocht in hun eerste jaar als officiële groep meteen de stoet openen. In hun thema speelden ze alle troeven van Aalst uit: bloemen, bier en carnaval.
- 1967: Prinsengarde van Jean-Paul De Boitselier. De Galante Moilentrekkers vormden de Prinsengarde van Jean-Paul De Boitselier en vergezelde hem in de stoet, maar ook op andere activiteiten.
- 1968: 40 Jaar Kavalkade. Ter gelegenheid van de 40ste stoet, brachten De Galante Moilentrekkers een stukje geschiedenis in de stoet. Op hun wagen waren o.a. een Gille, Keizer Carnaval, de Ajuinboer, Kindeke Baba en Alfred Kelders uitgebeeld.
- 1973: Jojo's en Jaja's: De Galante Moilentrekkers kozen opnieuw voor veel kleuren, om als clowns in de stoet te gaan. Elk lid droeg een kleurrijke muts, dat door de vrouwelijke leden gebreën was.
- 1974: De Kopstikken. Foto's van deze uitbeelding werden gebruikt voor de eerste carnavalsfolder. Op de wagen was de echte Jean-Paul De Boitselier te zien, die dat jaar de Prinsenverkiezing verloren had.
- 1975: De Q-Bistjes
- 1976: Oesjepot, Wie Eit Er Aa Gesch... De Galante Moilentrekkers beeldden de fusie der gemeenten uit in de stoet.
- 1977: Amailumeken. Parijs heeft zijn Eifeltoren, en Pisa zijn scheve toren. Aalst heeft zijn betonnen torens die een schaduw werpen op het stadscentrum en het Belfort zo een minderwaardigheidsgevoel bezorgen, dat het toch nog eens zal instorten. De graantorens en fabrieken van de nv Amai-lum overheersen de stad als een stinkende, dampspuwende draak. De Galante Moilentrekkers hadden het over de fabriek Amylum in de stoet.[7]
- 1978: Isoplektni-Lakoplastni-Triplifoetsji. De Galante Moilentrekkers pakten in hun jubileumjaar (15 jaar GM) uit met een experimentele wagen. In plaats van te werken met het gebruikelijke materiaal, creëerde men plaatijzeren figuren, die langs twee kanden een verschillende beeld zouden geven. Op de wagen werd o.a. een jongleur en Dolfken Den trommeleir uitgebeeld. Met zijn 18 meter was het de langste wagen uit de stoet. De leden van de groep waren gekleed als wereldberoemde clown uit. De kostuums waren kopieën van de originele, die in totaal 100 000 frank kostten. De groep kende veel succes met hun uitbeelding; zo vroeg Circus Jhonny of ze de figuren van de clowns konden overnemen en vroeg de stad om de figuur van Dolf Den Trommeleir te bewaren voor een toekomstige carnavalsmuseum.[8][9]
- 1980: De Keirdoktoers. Ondanks dat ze eerder aangekondigd hadden te stoppen, schreven De Galante Moilentrekkers zich opnieuw in als officiële groep. In de stoet beeldden ze verschillende soorten dokters uit, van kruidendokters tot kinderdokters.
De Galante Moilentrekkers 1980 (De Voorpost - 22/02/1980)
Varia
- In 1979 werkten De Galante Moilentrekkers mee aan de tentoonstelling De Tijd van Carnaval. Eén van hun clownskostuums uit de stoet van 1978 werd er tentoongesteld.
- In 1988 vierden De Galante Moilentrekkers '25 jaar GM in de stoet'.
- Nadat ze Café Beiaard als lokaal hadden, verhuisden ze nog naar Café De Koornbloem, Galerij Pieter Coecke en Café 't Landhuis.