De Kamillekes was de vaste show- en begeleidingsgroep van Keizer Kamiel Sergant. De groep begeleidde Kamiel als danseressen bij zijn vele optredens, maar ook in de stoet gingen ze mee met Kamiel als Keizersgarde. De groep verbond in 2014 haar lot aan dat van Kamiel Sergant, waardoor ze net als Kamiel beslisten om te stoppen met het actief deelnemen aan carnaval.
Toen Kamiel Sergant in 1969 tot Keizer Carnaval van Aalst werd benoemd, werd hij overal in België uitgenodigd als vertegenwoordiger van de stad Aalst. Aanvankelijk vergezelden enkele leden van het Feestcomité Kamiel bij zijn uitstappen, maar Kamiel vond dat dit beter moest.
Kamiel en De Kamillekes in 1987 (Foto: Archief Lieven Goubert)
Zo kwam Kamiel op het idee om zich te laten omringen door een vaste show- en begeleidingsgroep. Een 20-tal jongens en meisjes uit zijn entourage verzamelden zich rond Kamiel en begeleidden hem overal waar hij uitgenodigd werd. De meisjes van de groep dansten tijdens de optredens van Kamiel, terwijl de jongens op trommels sloegen. Al snel verdwenen de jongens op de achtergrond, waardoor De Kamillekes uitgroeide tot een meisjesgroep. Samen met Kamiel moesten ze de Aalsterse cultuur naar buiten dragen.
De Kamillekes waren jaarlijks aanwezig op een 50-tal evenementen, waaronder de Prinsenverkiezing, het Driekoningenfeest, Kindercarnaval, zaterdagavondbals, bezoeken aan hospitalen, bejaardentehuizen en evenementen van verschillende verenigingen.[1][2] Het lokaal van de groep was gevestigd bij Kamiel in de Moorselbaan.
Kamiel Sergant en De Kamillekes op het Driekoningenfeest 1995 (Foto: Archief Sören Delclef - AjoinPedia)
Stoeten[]
Groepen met Praalwagen[]
Vanaf 1970 gingen De Kamillekes mee in de stoet. De groep sloot zich aan bij het AKV en kreeg onderdak in de Fiber Fleet, waar Kamiel en zijn Kamillekes aan hun wagen werkten. Kamiel was de centrale figuur van de groep, maar Nicole Boone werd aangesteld als voorzitster van de groep. Zij liet zich bijstaan door Maria Schollaert (ondervoorzitster), Magda Bambust (secretaresse), Hilde Sergant (hulp-secretaresse) en François Matthieu (werkleider). Naast Hilde Sergant, waren ook de andere dochters van Kamiel, Mia en Veerle, lid van De Kamillekes.[3]
De Kamillekes schreven zich in bij de Groepen met Praalwagen (de Grote Groepen) en zorgden steeds voor een actueel humoristisch thema, waarbij Kamiel Sergant mee op de wagen stond. Kamiel sprak Pol De Cremer en Jan De Cock aan voor het helpen bouwen van de wagen. De groep maakte gebruik van kippendraad en piepschuim voor het maken van de poppen op hun wagen. De groep won een aantal keer de 1e prijs met gelukwensen van de jury. Het systeem van klasseren was in die tijd echter anders dan nu; meerdere groepen kregen deze prijs kregen.[4][5][6]
Jaar
Thema
Categorie
Plaats in klassement
1970
Prinsenverkiezing
Groepen met Praalwagen
onbekend
1971
Keizersgarde
Groepen met Praalwagen
1e prijs met gelukwensen
1972
Keizerlijke Slede
Groepen met Praalwagen
onbekend
1973
De Kleeggkoets
Groepen met Praalwagen
1e prijs met gelukwensen
1974
Keizersgarde
Groepen met Praalwagen
8e plaats
De Kamillekes 1971
(Foto: CD-ROM 'De 75 stoeten van Aalst' - DAK)
De Kamillekes 1972
(Foto: Het Laatste Nieuws - 13/09/2014)
De Kamillekes 1972
(Foto: CD-ROM 'De 75 stoeten van Aalst' - DAK)
De Kamillekes 1974
(Foto: CD-ROM 'De 75 stoeten van Aalst' - DAK)
Buiten competitie[]
Kamiel en zijn Kamillekes (Foto: Archief Lieven Goubert)
In 1974 werden De Kamillekes door de stad erkend als Aalsterse carnavaleske vertegenwoordigers, waardoor ze voortaan buiten competitie vielen. De Kamillekes kregen hierdoor, net zoals De Aalsterse Gilles, een geldsom van de stad, zonder dat ze beoordeeld werden door de jury. De Kamillekes bleven wel elk jaar een wagen met een thema bouwen en liepen in de stoet tussen de andere groepen. De Kamillekes kregen bijna jaarlijks een nieuw kostuum, dat ongeveer 4 000 frank per stuk kostte.[7]
De Kamillekes kreeg af te rekenen met kritiek vanwege de andere groepen. De andere carnavalsgroepen vonden immers dat De Kamillekes een voorkeursbehandeling van de stad kregen. In december 1978 werd een nieuw carnavalsreglement uitgevaardigd, waarbij beslist werd dat de Aalsterse groepen geen buitenstoeten meer mochten lopen. AKV-voorzitter Kamiel Sergant vond immers dat geld de bovenhand begon te halen op folklore, waardoor de stad in overleg met het AKV een nieuw reglement opstelde. De Kamillekes mochten echter wel nog buiten Aalst blijven optreden, wat commentaar van de andere groepen opleverde.[8]
Ook de kritiek op het feit dat De Kamillekes een groep buiten competitie geworden was en daardoor jaarlijks van de stad een geldsom van ongeveer 80 000 frank kreeg, groeide. De andere groepen klaagden aan dat de kosten aan de wagen van De Kamillekes jaarlijks miniem waren. Bovendien werd er begin de jaren '80 bespaard op het prijzengeld, waardoor men vond dat ook De Kamillekes minder moesten krijgen. In 1983 werd daardoor aangekondigd dat De Kamillekes opnieuw door de jury mee beoordeeld zouden worden, waardoor ze terug prijzengeld zouden krijgen op basis van hun punten. Ze kregen 805 punten van de jury en zouden normaal op de 8ste plaats geëindigd zijn, maar op de prijsuitreiking werden ze toch als groep buiten competitie afgeroepen en kregen ze 70 000 frank. Verschillende andere groepen wilden zich hierop uit protest ook omvormen tot groep buiten competitie, maar zo ver kwam het uiteindelijk niet.[9][10]
Vanaf 1986 werd er niet meer gekozen voor de uitwerking van een thema, maar deed de groep in de stoet nog meer dienst als begeleiders van Kamiel Sergant. Kamiel stond centraal op de wagen, terwijl hij snoep uitgooide, waarbij De Kamillekes naast hem meedansten op zijn liedjes. Vanaf 1989 liepen Kamiel en De Kamillekes niet meer tussen de andere groepen in de stoet, maar openden ze samen met de Aalsterse Gilles, de reuzen en Prins Carnaval mee de stoet.
De laatste generatie Kamillekes, op de Prinsenverkiezing 2014 (Foto: Facebookgroep De Kamillekes)
In 2012 werd Kamiel, wegens gezondheidsredenen, in een open wagen voortgereden in de stoet. De Kamillekes reden hierbij direct achter de wagen van Kamiel en bleven dansen op zijn liedjes.[11] Kamiel werd echter ouder en kampte met gezondheidsproblemen, waardoor De Kamillekes in 2014 zonder Kamiel moesten optreden op de Prinsenverkiezing en bij enkele rusthuisbezoeken. Kamiel was wel aanwezig tijdens carnaval, maar op de popverbranding in 2014 kondigde hij het einde van zijn actieve carnavalscarrière aan.
In augustus 2014 kreeg Mia Sergant van de stad Aalst de vraag of de standplaats van de wagen van De Kamillekes in de carnavalshallen voorbehouden moest blijven. Mia besliste in overleg met Nele Cassiman, de leidster van De Kamillekes om ook te stoppen met De Kamillekes. Het was immers niet meer hetzelfde zonder Kamiel.[12]
De wagen van De Kamillekes werd verkocht aan De Denjer Enjeren, waarbij het geld integraal naar het steunfonds voor Geloeif Mè Goed ging. De Denjer Enjeren eerden Kamiel Sergant in 2015 in de stoet, waarbij De Kamillekes gevraagd werden om nog eens op hun oude wagen te dansen. Zo dansten een 10-tal Kamillekes een laatste keer in de stoet met De Denjer Enjeren in 2015. De wagen werd daarna door De Denjer Enjeren doorverkocht aan de stad Knokke-Heist, waar de wagen gebruikt zou worden als prinsenwagen.[13][14]
Het laatste optreden van De Kamillekes in 2015 met De Denjer Enjeren (Foto: Sören Delclef - AjoinPedia)
Varia[]
Kamiel besloot om zijn groep dichter bij elkaar te brengen via spel en sport. Zo ontstond in 1969 de vrouwenvoetbalploeg De Kamillekes, de huidige Ladies Eendracht Aalst, uit de begeleidingsgroep van Kamiel.
Kamiel Sergant bracht zijn platen steeds uit onder de naam 'Kamiel Sergant en De Kamillekes'.
In 1971 hadden De Kamillekes meer dan 8000 zelf gemaakte bloemen op de wagen van Kamiel verwerkt. Kamiel had dat jaar echter aan de Flieramoizen beloofd om met hen mee te gaan, waardoor de Kamillekes zonder hun Keizer in de stoet ging. Op de plaats waar Kamiel had moeten staan, hadden ze een grote K geplaatst.
In 1978 ontwierp het AKV, met medewerking van De Zwanzers, Aaft ons vast en De Kamillekes, twee reuzen van de populaire tv-figuren Gaston Berghmans en Leo Martin voor de BRTN.
Affiche Eddy Van den Steen (Collectie Lieven Goubert)
In 1982 was Eddy Van den Steen kandidaat Prins Carnaval. Op dat moment was Eddy al negen jaar lid van De Kamillekes. Eddy eindigde echter op de derde plaats achter Jozef Cooman en Jean-Pierre Timmermans (Jempi), die dat jaar Prins Carnaval werd.[15]
In 1982 bracht Kamiel het liedje 'Voesj Kamillekes Voesj' uit op plaat. Kamiel maakte het liedje om zijn Kamillekes te motiveren.[16]
In 1991 reed Kamiel in een open Porsche in de stoet, zonder begeleiding van zijn Kamillekes. Kamiel was tijdens de Prinsenverkiezing ten val gekomen en was nog onvoldoende hersteld om mee op de wagen van De Kamillekes te staan. Zo waren De Kamillekes ook zonder Kamiel op het kindercarnaval dat jaar.[17]
In juli 1991 trokken Kamiel en De Kamillekes voor acht dagen naar Tenerife, om er een reeks optredens te geven.[18]
In 2002 waren Kamiel Sergant en De Kamillekes te zien in de operette Frau Luna van de Catharinisten.[19]
Redactie[]
Tekst en foto's[]
Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
Foto's: De 75 Stoeten van Aalst (DAK), Facebookgroep De Kamillekes, Lieven Goubert, Marcel Meert, MuzikOilsjt, Sören Delclef
AjoinPedia.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
