In 1981 werd het Driekoningenfeest georganiseerd door het Aalsters Karnaval Verbond, nadat het Feestcomité afgehaakt had. Het AKV stelde Jean-Paul De Boitselier aan om een programma samen te stellen, waarbij gestart werd met een fakkeltocht. Er werd een opnieuw een maaltijd ingevoerd en rond middernacht werden er 3 nieuwe koningen gekroond.
Driekoningenfeest afgeschaft[]
In november 1980 besliste het Feestcomité om het Driekoningenfeest niet langer meer te organiseren. Het Feestcomité had deze beslissing omwille van verschillende redenen genomen. Er bleek wat sleet op het concept te zitten, waarvan de laatste edities een bewijs waren. Er was nog maar weinig ambiance en er de publieke belangstelling was fel afgenomen. De besparingen van het stadsbestuur was de meest doorslaggevende oorzaak. Het Feestcomité moest het wegens besparingen met 10 procent minder financiële middelen doen. Er moesten dus keuzes gemaakt worden, waarvan het Driekoningenfeest het slachtoffer was.
Er kwam felle kritiek op deze beslissing vanuit de carnavalsmiddens. Het Driekoningenfeest was een traditie geworden in Aalst, die volgens het AKV niet verloren mocht gaan. Feestcomité-voorzitter Frans Wauters begreep deze kritiek niet goed, aangezien het Driekoningenfeest al een aantal jaar niet meer populair was. Het Aalsters Karnaval Verbond besloot hierop om zelf een Driekoningenfeest te organiseren. Voor de regie van het feest hadden ze Jean-Paul De Boitselier ingeschakeld.[1]
Fakkeltocht[]
De Fakkeltocht (De Voorpost - 09/01/1981)
Op 3 januari werd het Driekoningenfeest van het AKV ingezet met een fakkeltocht. Aan de Couverture verzamelden de carnavalisten, waarna samen met de Drie Koningen van het AKV (Gustaaf Sonck, Paul De Wever en Roland Beeckman) richting Grote Markt gewandeld werd. Ook AKV-secretaris Chris De Pelsmaecker, die dat jaar kandidaat Prins Carnaval was, had zich verkleed als koning en stapte met de groep mee.
De groep carnavalisten vertrok omstreeks 20u en wandelde in de ijskoude wind met hun fakkels, onder begeleiding van politie en een bus met muziekinstallatie, langs de Duivekeetstraat, het Vredeplein en de Nieuwstraat, om uiteindelijk aan te komen op de Grote Markt.
De cheque van een half miljoen Frank (De Voorpost - 09/01/1981)
Op de Grote Markt werd halt gehouden aan het standbeeld van Dirk Martens, waar een kleine kerststal neergezet werd. De Drie Wijzen van het AKV hadden immers een geschenk meegebracht voor het kindeke Jezus. Koning Caspar (AKV-voorzitter Sonck) sprak, na een eerste mislukte poging, de menigte toe en startte met het uitpakken van het geschenk. Uit de verpakking haalde hij een grote cheque van 500.000 frank tevoorschijn. Dit bedrag kwam overeen met de besparingen op het carnavalsfeest. De cheque, waarop stond dat hij betaalbaar was aan het Feestcomité, werd tegen de sokkel van Dirk Martens geplaatst, maar de cheque uit piepschuim was niet bestand tegen de windstoten. De carnavalisten besloten dan maar om de cheque mee te nemen naar de Madelon, waar het Driekoningenfeest van start kon gaan.
.jpg){kind=link}
De Drie Koningen van het AKV: Gustaaf Sonck, Paul De Wever en Roland Beeckman op de Grote Markt. (De Voorpost - 09/01/1981)
Alles van 't varken[]
De maaltijd met 'alles van 't varken'. (De Voorpost - 09/01/1981)
Zaal Madelon liep al snel vol en de muziek van de feestbus werd overgenomen door een dj. Het AKV had ervoor gezorgd dat er opnieuw een maaltijd aangeboden werd op het Driekoningenfeest. Voor 95 frank kon men genieten van een witte en een zwarte pens, een plakje kopvlees, boterhammen en een pint bier.
Frans Wauters was ook aanwezig op het Driekoningenfeest en was verrast door de grote opkomst. Het Feestcomité had de laatste jaren met hun Driekoningenfeest immers nooit dit succes kunnen bereiken. Het feest barstte los en het publiek stroomde toe. De aangeboden maaltijd kende succes, bijna iedereen zat te smullen van de pensen en kop.
Bijna alle groepen waren vertegenwoordigd op het Driekoningenfeest. Zelfs Lotjonslos en voorzitter Willy Van Mossevelde waren voor het eerst komen opdagen op een Driekoningenfeest. Michel Cleemput was meegekomen met de Kornissesloipers en Jean-Paul De Boitselier, die de Prinsencaemere vertegenwoordigde, had zijn zoon Yvan en dochter Michèle meegenomen.
Dansfeest met dj[]
.jpg){kind=link}
(De Voorpost - 09/01/1981)
Het AKV zorgde voor een stijlbreuk met de vorige Driekoningenfeesten en wijzigde het concept van een Aalsterse show naar een dansfeest met dj. De ene hit na de andere schalde door de zaal en de vele feestvierders lieten zich gaan. Om elf uur kondigde Paul De Wever de kuskesdans aan, die door kandidaat Prins Carnaval Chris De Pelsmaecker ingezet zou worden.
Zijn tegenkandidaat Stefaan Vinck was dan nog niet aanwezig op het Driekoningenfeest. Er werd gefluisterd dat hij een been gebroken zou hebben tijdens zijn skivakantie, maar even later kwam Stefaan binnengewandeld met twee gezonde benen. Vanaf dat moment was het voor de organisatoren nog wachten op Prins Carnaval Enrico Le Clair, die onderweg was vanuit Bonheiden, waar hij uitgenodigd was door de burgemeester. De feestvierders lieten het niet aan hun hart komen en amuseerden zich ondertussen op De Vogeltjesdans en 'Hangt de zot mor oit' van Enrico, terwijl Paul De Wever "changez" scandeerde.
Drie nieuwe koningen[]
Om half twaalf werd aan de groepen gevraagd om zich klaar te houden voor het kronen van de Drie Koningen. Aan elke groep was gevraagd om een vertegenwoordiger af te vaardigen die zou deelnemen aan het spel om één van de Drie Koningen te kunnen worden. Het AKV wilde dat Prins Enrico aanwezig zou zijn bij de bekendmaking van de Drie Koningen van de avond, maar toen hij om kwart na twaalf nog niet gearriveerd was, besliste het AKV om zonder Enrico van start te gaan. De afgevaardigden van de verschillende groepen gingen in een grote kring rond het podium zitten, waarop Jean-Paul vroeg om stilte in de zaal. Er werd vervolgens een taart rondgegeven, waarbij iedereen één voor één een stuk taart mocht nemen. In de stukken taart zaten twee witte en één zwarte boon verstopt; wie een boon vond werd tot koning gekroond.
Frans Maes van N’Oeverschot vond als eerste de zwarte boon en kreeg het lint van Balthazar overhandigd uit handen van Paul De Wever. Ghislain van De Lodderoeigen was de volgende gelukkige, hij kreeg van Roland Beeckman het lint van Melchior. De laatste boon werd niet meteen gevonden, waarop André Marcoen (Balou) riep dat hij de boon per ongeluk opgegeten had. Er ontstond hilariteit en omdat er niet meer kon gecontroleerd worden of hij de waarheid sprak, kreeg Balou het lint van koning Caspar. Na de kroning van de Drie Koningen werd het feest weer op gang getrokken door Jean-Paul met 'Ka-Ka-Karnaval'.
.jpg){kind=link}
(De Voorpost - 09/01/1981)
Paul De Wever werd nog door het AKV gehuldigd als Prins van Oost-Vlaanderen en ook regisseur Jean-Paul kreeg een bloemen van AKV-voorzitter Sonck. De avond was nog lang niet voorbij, want plotseling klonk luid gejuich in de zaal...Prins Enrico was eindelijk gearriveerd. Enrico beklom meteen het podium en zong zijn lied 'Ajoinen, Ajoinen'.
Het feest duurde tot in de vroege uurtjes en kon geslaagd genoemd worden, iets wat de voorgaande jaren niet meer kon gezegd worden.[2][3]