Label: Visuele bewerking |
Geen bewerkingssamenvatting Label: Visuele bewerking |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Frank Van Rymenant was gekend als imitator van Ben Cramer en Henk Elsink. Hij draaide enkele jaren mee in het playbackcircuit en werd in 1986 Belgisch kampioen. Daarnaast stond hij ook op de planken met theatergezelschap PACT. |
Frank Van Rymenant was gekend als imitator van Ben Cramer en Henk Elsink. Hij draaide enkele jaren mee in het playbackcircuit en werd in 1986 Belgisch kampioen. Daarnaast stond hij ook op de planken met theatergezelschap PACT. |
||
| − | In de carnavalswereld had Frank reeds zijn sporen verdiend bij Pertotal en De Destereers, toen hij in 1987 aankondigde dat hij Prins Carnaval wou worden. Het zou Yvan De Boitselier geweest zijn die Frank dit idee aangepraat had. Frank was echter nog niet meteen kandidaat, maar was dat jaar wel al te zien op de Aalsterse Avond. |
+ | In de carnavalswereld had Frank reeds zijn sporen verdiend bij [[Pertotal]] en [[De Destereers]], toen hij in 1987 aankondigde dat hij Prins Carnaval wou worden. Het zou [[Yvan De Boitselier]] geweest zijn die Frank dit idee aangepraat had. Frank was echter nog niet meteen kandidaat, maar was dat jaar wel al te zien op de Aalsterse Avond. |
== Kandidaat 1989 == |
== Kandidaat 1989 == |
||
Huidige versie van 6 apr 2021 om 23:33
Frank Van Rymenant (°25/03/1965) was Prins Carnaval in 1989 en richtte in datzelfde jaar, samen met Patrick De Neve, De Prinsengarde op. Frank is ook gekend omwille van de carnavalsliedjes die hij schrijft voor kandidaat Prinsen, de Prinsengarde en carnavalsgroepen.
Podiumervaring[]
Frank getekend door Frans Wauters
Frank Van Rymenant was gekend als imitator van Ben Cramer en Henk Elsink. Hij draaide enkele jaren mee in het playbackcircuit en werd in 1986 Belgisch kampioen. Daarnaast stond hij ook op de planken met theatergezelschap PACT.
In de carnavalswereld had Frank reeds zijn sporen verdiend bij Pertotal en De Destereers, toen hij in 1987 aankondigde dat hij Prins Carnaval wou worden. Het zou Yvan De Boitselier geweest zijn die Frank dit idee aangepraat had. Frank was echter nog niet meteen kandidaat, maar was dat jaar wel al te zien op de Aalsterse Avond.
Kandidaat 1989[]
Frank stelde zich uiteindelijk kandidaat voor Prins Carnaval 1989 en startte met zijn campagne na de Prinsenverkiezing van 1988. Frank beschikte over een budget tussen de 200 000 en 300 000 frank, dat grotendeels via sponsoring bijeen gebracht was.
Aanvankelijk waren er twee kandidaten, Frank en Adolf Ottoey, maar de stad besliste om de inschrijftermijn te verlengen, zodat de verkiezing met drie kandidaten gehouden kon worden. Bij het verstrijken van de nieuwe deadline, bleek dat er drie extra kandidaten bijgekomen waren: Christiane De Strooper, Odette Scheerlinck en Peter Roelandt (De Sjoe). Door het nieuwe reglement konden vrouwen zich voortaan ook kandidaat Prins Carnaval stellen. Terwijl de stad aanvankelijk vond dat er te weinig kandidaten waren, waren het er nu te veel. Het reglement schreef immers voor dat de Prinsenverkiezing met maximum drie kandidaten georganiseerd mocht worden. Er moest dus een preselectie worden georganiseerd.
Eind november 1988 moesten de 5 kandidaten in De Werf enkele proeven doorstaan. Ze begonnen met een schriftelijke theoretische proef, waarna er enkele praktische proeven op het podium uitgevoerd moesten worden. De kandidaten moesten onder leiding van Anton Cogen deelnemen aan een rollenspel, waarna ze elk afzonderlijk een verslaggever van de krant of radio moesten spelen. Elk moesten ze een paar groepen beoordelen bij hun intrede op de Grote Markt. De jury besliste dat Adolf Ottoey en Odette Scheerlinck de twee minste kandidaten waren, waardoor Frank het bij de Prinsenverkiezing zou moeten opnemen tegen Christiane en Peter.[1]
De zaak Frank[]
Frank op het Driekoningenfeest (Foto: De Voorpost - 13/01/1989)
Op de dag van het Driekoningenfeest deelde het Stedelijk Feestcomité mee dat ze zich zouden verzetten tegen de kandidatuur van Frank Van Rymenant. Per brief had men hem zelfs gevraagd om zich vrijwillig terug te trekken als kandidaat Prins. Het Feestcomité nam deze beslissing na enkele uitspraken van Frank op de vrije radio van Hofstade. Tijdens de uitzending had Frank kritiek geuit op burgemeester Anny De Maght en de organisatie van carnaval. Hij verklaarde o.a. dat Anny De Maght bij de vorige legislatuur haar zakken gevuld had op het kabinet van Openbare Werken. Burgemeester De Maght liet het hier niet bij en diende klacht in tegen Frank.
Een verzoeningsgesprek met burgemeester De Maght haalde niets uit, maar op het Driekoningenfeest van het Feestcomité las Frank wel een brief voor. Hij verontschuldigde zich voor zijn ondoordachte en algemeen bedoelde uitlatingen en verklaarde dat hij de woorden zeker zou laten schrappen hebben, als hij de draagwijdte ervan op voorhand had begrepen. Hij vroeg zich tegelijkertijd ook wel af waar de Aalsterse spiritualiteit gebleven was. Met zijn uitlatingen had hij niet de bedoeling gehad om iemand met opzet te krenken. De hele heisa rond Frank zorgde ervoor dat hij als een held onthaald werd op het Driekoningenfeest van het AKV. De carnavalisten namen het op voor Frank en vonden zelfs dat hij Prins Carnaval moest worden.
Omdat Frank niet inging op de vraag van het Feestcomité werd de zaak doorgeschoven naar het schepencollege. Via een mededeling maakten ze hun beslissing bekend. Het college betreurt de uitlatingen van Frank Van Rymenant. Zijn lasterpraat doet afbreuk aan de typische humor en satire eigen aan de Aalsterse carnavalisten en zetten het Feestcomité en het stadsbestuur aan tot het herdenken van de rol van prins carnaval in het grootse Belgische carnavalsgebeuren. Dergelijke uitlatingen schaden de geest van carnaval en zijn zeker een kandidaat prins carnaval onwaardig. De burgemeeester en het college achten de organisatie van carnaval echter veel belangrijker dan het wangedrag van een individu. Zij wensen geenszins beslissingen te nemen die de carnavalssfeer zouden verbrodden en laten derhalve Frank Van Rymenant toe mee te dingen naar de titel van prins carnaval 1989. Frank zou dus toch mogen deelnemen aan de Prinsenverkiezing.[2][3][4][5][6][7][8]
Prins Frank I[]
Frank op de Prinsenverkiezing in 1989 (Foto ©Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)
De Keizershallen waren volledig gevuld voor de Prinsenverkiezing en de supporters hadden verschillende borden en spandoeken meegenomen. Eén van de teksten was Weir stemmen ver Frank, ooik al doet 't Fiestkomitei deftig mè Christiane mee. De zaak Frank was duidelijk nog niet gaan liggen en had zelfs in het voordeel van Frank gespeeld. Vele carnavalisten zagen hem als een soort martelaar en hadden daarom partij voor Frank gekozen.
De Prinsenverkiezing ging van start met een vaste proef, waarbij Frank een Zaïrese delegatie moest uitnodigen voor de carnavalslunch. Geen van de kandidaten stak erbovenuit, maar al snel werd duidelijk dat Frank de meeste supporters in de zaal had zitten. Voor zijn show werd het podium omgetoverd tot een kasteel, waarbij Frank als Voil Jeanet het podium opkwam. Bijgestaan door twee begeleiders bracht hij een aaneenschakeling van liedjes. Frank begon met Oilsjt Ik Bloif A Geiren Zien op de melodie van De Wilde Boerendochter. Op het podium was ook een gekooide gans en een aapje aan een leiband aanwezig, die symbool stonden voor Anny De Maght en Willy Van Mossevelde. Met Hey Annieken, Ge Wetj Da'k A Geiren Zien had hij het over de burgemeester om vervolgens Weir Gon Doppen, op de melodie van Eén Kopje Koffie, te brengen. Het lied ging over het feit dat werklozen voortaan 4 keer per dag naar het stempellokaal moesten gaan. Als finale bracht hij De Konoinendans, waarbij zijn begeleiders veranderd waren in witte konijnen.
AjoinPedia-0.jpg){kind=link}
De jury gaf Frank 82 punten, Christiane 81 punten en Peter kreeg 67 punten. De publieksstemmen zouden de doorslag geven, aangezien de jury Frank en Christiane bijna evenveel punten gegeven had. Het publiek koos voor Frank met 1 059 zaalstemmen, terwijl Christiane 873 stemmen gekregen had en Peter 297. Hierdoor werd Frank Prins Carnaval 1989 met 1 885 punten, voor Christiane (1 649 punten) en Peter (976 punten). Frank kreeg zijn lint van het Feestcomité, want van het stadsbestuur was niemand aanwezig. Na het overhandigen van de scepter, verdween het Feestcomité meteen van het toneel.[9][10][11][12][13][14]
Bij de opening van de Winterfoor zaten Anny De Maght en Prins Frank naast elkaar en leek er geen vuiltje aan de lucht. Bij de carnavalsraadzitting overhandigde De Maght de sleutels van de stad aan Frank, maar in plaats van een sleutel, had ze voor een koevoet gekozen. Volgens de burgemeester was Frank immers goed in het openbreken van deuren. In zijn speech had Frank het nog even over de moeilijkheden die hij gekend had in aanloop naar de Prinsenverkiezing. Frank pleitte dan ook voor een volledige scheiding tussen politiek en carnaval. Hij kondigde ook aan dat hij met de carnavalsgroepen en liefdadigheidsverenigingen een show in elkaar wou steken en deed een oproep voor een betere huisvesting voor het carnavalsmuseum en de oprichting van een fonds voor een carnavalsstandbeeld.[15][16]
De Prinsengarde[]
Patrick De Neve en Frank Van Rymenant in 1993 (Foto: ©Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)
Frank Van Rymenant en Patrick De Neve schreven in maart 1989 de verschillende carnavalsverenigingen aan met de boodschap dat ze een eigen vereniging voor ex-prinsen zouden opstarten; de Prinsengarde. Na Patrick, zou dus ook Frank niet aansluiten bij de Prinsencaemere. In de brief kondigde het duo ook aan dat ze een show zouden organiseren, waarbij de opbrengst naar de meewerkende carnavalsgroepen zou gaan. Daarbij waren ze ook nog kritisch voor de Prinsencaemere, waarvan ze zich afvroegen wat ze met het geld van hun optredens en drankenstanden deden. Vele carnavalisten reageerden sceptisch en sommigen dachten zelfs dat het over een grap ging. De Prinsengarde was echter een feit en telde twee leden: Frank en Patrick. Frank werd aangesteld als voorzitter van de vereniging.
De Prinsengarde organiseerde de eerste carréshow op 6 en 7 oktober 1989 in zaal 't Kapelleken. De show werd mede-georganiseerd door professionals uit Knesselare en Meerbeke en ook 15 Aalsterse carnavalsgroepen deden mee aan de show. De carréshow werd een succes, waarna in 1990 beslist werd om een tweede carréshow te organiseren. Het aantal voorstellingen werd opgetrokken van 2 naar 3. Er werkten 14 Aalsterse carnavalsgroepen mee aan de show en alles werd gepresenteerd door Kamiel Sergant. De opbrengst van de shows ging naar de Aalsterse carnavalsgroepen.[17][18]
Patrick en Frank op Prinsendag 2019 (Foto: de Carnavalsfotograaf)
In 1995 trok Frank zich terug uit de Prinsengarde, waardoor Patrick De Neve de nieuwe voorzitter werd. Ondertussen waren ook Michel Heck, Werner Kinoo en Paul Kinoo lid geworden van de vereniging. De creativiteit van Frank werd gemist, maar in 1999 keerde Frank terug naar de Prinsengarde. Tot op vandaag is Frank één van de drijvende krachten binnen de Prinsengarde, dat ondertussen 12 leden telt.
In 2019 werd Frank op Prinsendag geëerd omdat hij 30 jaar Prins was, wat even lang was als het bestaan van de Prinsengarde. Hij kreeg van de Prinsengarde een kleine versie van zichzelf cadeau.
[]
(Foto: Johan Delclef)
Frank staat in de carnavalswereld ook bekend als tekstschrijver voor carnavalsliedjes. Zelf heeft hij ook heel wat liedjes ingezongen, meestal voor de shows en cd's van de Prinsengard.
Frank steunde in zijn carrière heel wat kandidaten Prins Carnaval en schreef voor hen heel wat gekende liedjes. Zo schreef Frank teksten voor o.a. Patrick De Neve (1986: 't Wallenlied), Michel Heck (1991: Oilsjt Es Ieneg), Johnny Marcoen (1992: De Vierde Kier), Werner Kinoo (1994: Stad van Louis Paul Boon, Den Oilsjtersen Agent, Voil Jeannet, 2014: 't Es Vedrom Patat), Pascal Breewee (1998: Saas On A Leppen), Wim Delclef (2000: Adieu Mèn Stad, 't Groeit Conseir), Mil Arijs (2001: Profiteirt Van Die Daugen), Ivo De Troyer (2002: Vlieg Mei Mé Moi Nor Een Wereldstad, Ne Vlammende Sossis, Cantate Domino), Tom Vermeir (2004: Nen Oilsjtneer, Carnavalist Tot In De Kist), Kjell Heyman (2005: Dag Carnaval Dag Kameroot) en Christophe Corthals (2016: Moin Oilsjt).
Daarnaast schreef Frank heel wat liedjes voor de shows en cd's van de Prinsengarde ('t Sexmaching, Weir Emmen Valse Tannen, Ne Jehova On A Deir, Moin Testament, Oilsjt Ik Ben Steikezot Van A, In Oilsjt In Oilsjt, …) en verschillende carnavalsgroepen ('t Es Noig, De Zoipers, De Steijnzoel'n, Kledde Mé Vel, …).
Frank is ook zelf in heel wat liedjes te horen, de meeste daarvan verschenen op de cd's van de Prinsengarde. Samen met Patrick De Neve bracht Frank in 2010 een single uit, met daarop 3 liedjes: Witte Fuck Me Botjes, Djing Klet Boeng Of Retteketet en Da's Ter Oever Part II. Erwin Van Montagu vervoegde Frank en Patrick in 2012 en 2013 voor het uitbrengen van twee albums: Azoei E Pak Reklam en Droi Super Mega Daugen.[19][20]
Enkele liedjes van Frank die op cd verschenen zijn:
| Jaar | Titel | Cd |
|---|---|---|
| 1996 | De Konoinendans | Hiermee Zitje Op A Gemak |
| 1996 | 'T Es Gedoon | Hiermee Zitje Op A Gemak |
| 2000 | Bleif Van Me Loif (met Patrick De Neve) | Goes Millenium |
| 2000 | Fiesten, Fiesten (met Patrick De Neve) | Goes Millenium |
| 2002 | Ne Johova On A Deir | 'T Es Marchandies |
| 2003 | In 't Zothois Van Lei (met Patrick De Neve) | Geift Eer Bloeit |
| 2004 | K' Em E Klein Problemken (met Michel Heck) | Mè Een Vrië Goeie Schoif |
| 2005 | Stroei Meziksken (met Peter Vereecken en Patrick De Neve) | Carnavalist Tot In De Kist |
| 2006 | In Den Hippietoid | XXL |
| 2007 | De Noagel Van Mèn Doeidskist | In Kleir |
| 2007 | Gerat af (met Patrick De Neve) | In Kleir |
| 2008 | Rikt A Poort En Zwoigt | On Tettentoeren |
| 2009 | Allah Allah (met Patrick De Neve, Michel Heck en Werner Kinoo) | Cirque D' Alost |
| 2010 | Getj Weir Gezoepen | Toernei Génerale |
| 2010 | Da's Ter Oever (met Patrick De Neve) | Toernei Génerale |
| 2011 | Moin Testament | De Garde Sérrewoerdeg |
| 2011 | Witte Fuck Me Botjes | Frank & Patrick |
| 2012 | Stoot Er Op Moine Kop | In 't Gat Van De Mert |
| 2012 | Allo Kroket (met Patrick De Neve) | In 't Gat Van De Mert |
| 2013 | Mé Schoeinmeiken (met Patrick De Neve) | Het Gelozen Kot |
| 2013 | Mén vraa da des een tang | Het Gelozen Kot |
| 2013 | t Carnavallief (met Patrick De Neve) | Azoei E Pak Reklam |
| 2014 | Oi'k Da Tein Mor Al Geweiten | Een Betje Verlies... Ejje Atoid |
| 2014 | 3 Super Mega Daugen (met Patrick De Neve) | Droi Super Mega Daugen |
| 2015 | Trekt Insj Ne Foto | Oilsjt Ne Pot Eiten |
| 2016 | Homo (met Yordi Ringoir) | Blijven Lachen |
| 2016 | Ambras In Las Vegas (met Patrick De Neve) | Blijven Lachen |
| 2016 | Astablieft (met Patrick De Neve en Peter Van Nuffel) | Liekes Oever Oilsjt |
| 2017 | Ne Wip Allier En Ne Joep Adoor (met Peter Vereecken, Patrick De Neve en Werner Kinoo) | Téjoter Op 't Woter |
| 2018 | Carnaval es de giejselink weert (met Peter Van Nuffel, Werner Kinoo, Stephanie Daeleman en Peter Vereecken) | Liekes Ver Bè Den Dozje |
| 2019 | Oilsjt, Matongé Oon Den Denjer | Made In Oilsjt |
Varia[]
- Frank was de eerste Prins die een metalen speld aanbood aan de carnavalisten.[21]
- Frank ondersteunde verschillende kandidaten Prins Carnaval bij hun campagne. Onder hen Wim Delclef (2000), Patrick De Neve (2006), Staaf Schouppe (2010), Stephanie Daeleman (2012) en Massimo Semeraro (2019).
- Toen Frank in 2006 campagneleider was van kandidaat Patrick De Neve, was Frank ook te zien in de show van Patrick. Tussen de liedjes verscheen Frank als Quasimodo op het podium.
- In 2015 bezocht Frank samen met Jurgen Cooman alle carnavalsgroepen voor Ajoin Music.
- In 2017 werkte Frank mee aan Oilsjt Zingt.
- Van 2017 tot en met 2019 liep Frank mee in de stoet met De Steijnzoel'n.
Bronnen[]
- ↑ De Voorpost, 2 december 1988
- ↑ Het Nieuwsblad, 7 januari 1989
- ↑ Het Laatste Nieuws, 9 januari 1989
- ↑ Het Nieuwsblad, 9 januari 1989
- ↑ Het Nieuwsblad, 10 januari 1989
- ↑ Het Laatste Nieuws, 11 januari 1989
- ↑ Het Laatste Nieuws, 13 januari 1989
- ↑ Het Volk, 14 januari 1989
- ↑ Gazet van Antwerpen, 16 januari 1989
- ↑ Het Laatste Nieuws, 16 januari 1989
- ↑ De Morgen, 16 januari 1989
- ↑ Het Nieuwsblad, 16 januari 1989
- ↑ Het Volk, 16 januari 1989
- ↑ De Streekkrant, 19 januari 1989
- ↑ Het Volk, 30 januari 1989
- ↑ Gazet van Antwerpen, 6 februari 1989
- ↑ De Voorpost, 2 november 1990
- ↑ De Voorpost, 4 januari 1991
- ↑ Discogs.com
- ↑ OilsjterseLiekes.be
- ↑ Het Laatste Nieuws, 10 februari 2018