Henri Arys (°Aalst 16/06/1941-†Aalst 24/08/2023) werd in 1964 Prins Carnaval onder de naam Hendrik I. Henri was medestichter van de Prinsencaemere, maar hij was omwille van professionele redenen niet actief binnen deze vereniging.
Henrieken[]
Henri of Henrieken stelde zich in 1964 kandidaat voor de verkiezing van Prins Carnaval, nadat zijn collega's op het stadhuis hem vroegen zijn kans te wagen. Hendrik was actief op de Rekendienst en graag gezien bij zijn collega's op het stadhuis. In 1964 was het aantal kandidaten voor Prins Carnaval karig, waardoor de organisatoren op zoek moesten naar deelnemers; men dacht hierbij meteen aan Henrieken. Henri was geen lid van een carnavalsgroep, maar vierde carnaval wel steeds als individualist
Om Prins te kunnen worden, moest Henri een speech brengen voor het publiek. In die tijd werden nog geen campagnes gevoerd en hing alles af van de verkiezingsavond. Henri haalde inspiratie uit zijn werk en schreef zijn speech op een groot perkament. Zijn medekandidaten waren Herman Coessens, Jozef Coessens en Gaston Van Drogenbroeck. De verkiezing ging door in de stadsfeesthal in de Schoolstraat (de huidige Bert Van Hoorickstraat).
Tijdens de verkiezingsavond las Henri zijn speech af, in tegenstelling tot zijn medekandidaten, die alles vanbuiten geleerd hadden. Het perkament was echter eerder een attribuut, want Henri kon zijn speech vlot brengen. Hij bleek qua houding en voorkomen veruit de beste kandidaat te zijn. Zijn speech ging vooral over de stadsbestuurders, waarbij o.a. de vele herbergbezoekjes van schepen Benoni Ringoir, de public relations van Lucien Van Sinay, de sigaren van burgemeester Blanckaert en de KUL(tuur) van Bert Van Hoorick aan bod kwamen.
Gaston Van Droogenbroeck was vooraf de grote favoriet, maar uiteindelijk haalde outsider Henri Arys het als Prins Carnaval 1964. Als prijs ontving hij een set lepels en vorken.
Prins Hendrik I[]
Henri koos voor Hendrik I als prinsennaam en kreeg het kostuum van Kamiel Sergant. Het prinsenkostuum was in die tijd eigendom van de stad Aalst en werd voor het eerst gedragen door Karel De Naeyer in 1962, waarna het doorgegeven werd aan Kamiel Sergant. Hendrik gaf het kostuum zelf een laatste keer door in 1965 aan Simon D'Hondt. Prins Hendrik I beleefde zijn carnavalsdagen met Bloemenfee Yvette Deprez naast zich. Hij werd door de Aalstenaars omschreven als een charmante Prins Carnaval.
Aalst Carnaval 1964 startte voor Henri met de opening van de Winterfoor door de Oude Garde. Hij bezocht gedurende de drie carnavalsdagen heel wat bals en ook de woonzorgcentra stonden op zijn programma. Na deze drie dagen verdween Henri opnieuw in de anonimiteit. Hij werd nog uitgenodigd voor een bezoek aan Blankenberge, waarna hij tijdens de verkiezing van 1965 zijn afscheid vierde. Hendrik was van mening dat Prins Carnaval een schijnkoning was. Gedurende drie dagen en vier nachten is hij populair, maar daarna sprak of keek niemand nog om naar hem.
In 1972 was Henri één van de medeoprichters van de Prinsencaemere, maar hij zou nooit echt actief zijn binnen deze vereniging. In 1974 kondigde Henri aan niet langer mee te werken aan de activiteiten van de Prinsencaemere omwille van beroepsredenen. [1][2]
[]
Henri zou nooit lid worden van een carnavalsgroep, maar beleefde carnaval wel jaarlijks van achter zijn lens. Henri was stadsfotograaf en moest alle evenementen van de stad fotograferen. Hij was ook van dienst bij de viering van eeuwelingen of jubilarissen. Tijdens de carnavalsstoeten en prinsenverkiezingen was Henri actief als fotograaf, waardoor de gewezen Prins Carnaval in de vergeethoek belandde.
In 1977 keerde Henri terug naar de Prinsencaemere, maar hij zou inactief blijven binnen de vereniging van ex-Prinsen. Henri was sindsdien nog maar weinig te zien met De Prinsencaemere en was ook niet aanwezig op Prinsendagen of activiteiten van de Caermere.[3]
Varia[]
- Henri was de zoon van Constant Arys, gewezen gemeenteraadslid en voorzitter van het OCMW.
Redactie[]
Tekst en foto's[]
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: De Voorpost, De Gazet van Aalst, Henri Arys, Sören Delclef