Ajoinpedia
Advertisement

Paul Kinoo (°Aalst 19/01/1939 - †Aalst 18/03/2010) was Prins Carnaval in 1987, nadat hij het in 1986 reeds een eerste keer geprobeerd had. Paul kreeg de bijnaam Popoll en richtte carnavalsgroep De Popollekes op. Popoll was eerst lid van de Prinsencaemere, maar stapte daarna over naar de Prinsengarde.

Dekenij Koolstraat[]

Paul Kinoo DVP 04121981

(De Voorpost - 04/12/1981)

Paul was een behanger-stoffeerde, die in 1963 trouwde met Ghislaine Uyttersprot. Samen woonden ze in de Verastenestraat, waar ook hun winkel gevestigd was, en kregen ze twee zonen: Gunther en Werner.

Paul was sociaal geëngageerd en maakte deel uit van verschillende verenigingen. Zo was hij bestuurslid van de syndicale Kamer van Behanger-Garnierders, bestuurslid van Bowling Club Aalst, werkend lid bij de Aloude Rederijkerskamer De Catharinisten en schatbewaarder van V.V.K.S. Sint-Joris.

Paul was ook actief binnen de Dekenij Koolstraat. Begin de jaren '70 werd Paul feestleider binnen de Dekenij, waardoor hij een belangrijke rol speelde bij de organisatie van het Zomercarnaval van de Koolstraat. Op 26 oktober 1981 werd Paul met eenparigheid van stemmen aangesteld als de nieuwe voorzitter van de Dekenij Koolstraat. Hij werd zo de vierde voorzitter van de Dekenij en volgde Hubert De Meyer op, die een bedrijf opgestart had buiten Aalst. Onder het voorzitterschap van Paul werd het straatbeeld verfraaid door een bloembakactie in de zomer en werd december uitgeroepen als een feestmaand. In 1982 werd de straatverlichting gefinaliseerd, op vraag van de Dekenij, en de festiviteiten van de Dekenij werden de jaren nadien nog verder uitgebreid.[1][2][3][4]

Popoll reclame

Oilsjterse Star Sisters[]

Star Sisters

The Star Sisters (Foto: Facebookgroep Ge zè van Oilsjt as ge … - Collectie Gunther Kinoo)

Paul was al 45 jaar toen hij voor de eerste keer mee ging in de stoet. Paul en zijn vrienden Karel Van Heddeghem en Hugo Cardon raakten tijdens de travestieshow 'Paris Follies' van de Prinsencaemere geïnspireerd door ex-Prinsen Balou, Michel en Jempi, die een act als Star Sisters brachten.

Paul, Karel en Hugo hadden na het optreden van De Prinsencaemere besloten om een eigen Star Sister-act te brengen tijdens de stoet van 1984. Als losse groep 'De Star Sisters' oogstten ze zo veel succes bij het publiek en liepen ze de stoet zelfs twee keer. Nadat ze een eerste keer rond waren, sloten ze achteraan opnieuw aan. De groep werd begeleid door een Jeep, waarop te lezen stond 'Back From U.S.A. Visit Oilsjt Karnaval'.[5][6]

Na carnaval 1984 bleven de Oilsjterse Star Sisters actief en zorgden voor optredens op verschillende feesten en evenementen.

Prins Carnaval[]

Kandidaat Prins 1986[]

1986-popoll

In 1985 werd aangekondigd dat Paul zich kandidaat zou stellen voor Prins Carnaval. Dit idee zou hem aangebracht zijn door iemand die hem zag optreden met de Star Sisters. Paul moest het dat jaar opnemen tegen Patrick de Neve.

De Prinsenverkiezing startte met een vaste proef, waarbij de kandidaten woorden, die gerelateerd waren aan carnaval, moesten raden. Ze kregen hierbij verschillende woorden voorgeschoteld, waarbij enkele letters weggelaten waren. Patrick raadde 19 woorden, terwijl Paul er 10 wist te herkennen. Daarna moesten de kandidaten met 5 woorden een zin vormen. Bij beide kandidaten lukte dit maar matig, waardoor de jury hen gelijk quoteerde. Patrick won zo de vaste proef met 22 punten tegen 13 en won zo al enkele prijzen.

Paul Kinoo Prinsenverkiezing DVP 24011986

Popoll wordt tijdens een kostuumwissel geholpen door zijn collega Star Sisters (De Voorpost - 24/01/1986)

De verkiezingsshow van Paul werd gebracht onder de naam 'Popoll's Show'. Popoll was de roepnaam van Paul, waarmee hij ook campagne gevoerd had. Deze bijnaam zou hij gekregen hebben van een Brusselse vrouw, waarmee hij aan de praat raakte toen hij voor zijn werk in Brussel moest zijn. Paul begon zijn show met een verwijzing naar zijn beroep als behanger. Als 'plekker' kwam hij op het podium, waarbij hij zich bij de stad Aalst aanbood als 'stadsplekker'. Zo zou hij ingeschakeld kunnen worden bij alle gelegenheden, festiviteiten en bij de verkiezingen voor alle lijsten. Op het podium verscheen ondertussen een grote kieslijst, met daarop namen als 'Luc Chiqué' en 'Camiel Cansloos'. Hierop volgde een lied waarin alle namen vanop de lijst vermeld werden. Paul bracht het lied echter niet live. Zijn volledige show was vooraf opgenomen op cassette, waardoor Paul op de Prinsenverkiezing alles playbackte. Achteraf verklaarde hij dat dit kwam omdat zijn stem niet krachtig genoeg zou zijn om in zo een grote zaal tot zijn recht te komen.

Popoll Aalst terloops

Popoll op de Prinsenverkiezing 1986 (Foto: fragment uit het BRT-programma Terloops)

Na een kostuumwissel zong Popoll van 'Het is mor iene kier carnaval', waarna een groot spandoek voor Popoll zich ontrolde. Paul werd tijdens zijn show bijgestaan door zijn collega Star Sisters, die hem o.a. hielpen bij de kostuumwissels. Samen met hen playbackte hij nog als Star Sister het lied 'Het Autootje' van de Nederlandse groep The Three Jacquets.

Paul kreeg voor zijn show het meeste punten. Met 88 punten, tegenover 61 punten voor Patrick, stond hij voorlopig aan de leiding. Het verschil in punten van de jury was nog nooit zo groot geweest. Er weerklonk awoertgeroep vanuit het kamp van Patrick en de aanhang van Popoll dacht dat de overwinning binnen was. Het publiek besliste er echter nog anders over: Patrick kreeg 910 zaalstemmen, terwijl Popoll er 552 achter zijn naam kreeg. Patrick werd hierdoor Prins Carnaval 1986. Popoll feliciteerde de nieuwe Prins met de woorden "Lang leve carnaval, lang leve Patrick!".

De Prinsenverkiezing en Carnaval 1986 werd gevolgd door het BRT-programma Terloops. Voor de camera verklaarde Popoll op de verkiezingsavond zelf nog dat hij het volgende jaar opnieuw kandidaat zou zijn. Hij zei ook dat zijn verkiezing hem 85 000 frank gekost hadden.[7][8]

Stem Popoll

Prins Carnaval 1987[]

1987 - Stem Popoll, Paul Kinoo

Stem Popoll - 1987 (Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)

Popoll wist al snel dat hij zich in 1987 opnieuw kandidaat zou stellen en kondigde dit op de Dekenijavond van de Koolstraat officieel aan in april 1986. Eerder had hij op de verkiezingsavond zelf al aangekondigd dat hij het nog eens wou proberen.[9] Paul had geleerd uit zijn fouten en liet zich goed omringen. Antoine Van der Heyden en Karel De Naeyer moesten zorgen voor de uitwerking van zijn show en Popoll zocht steun bij verschillende carnavalsverenigingen. Zo stuurde Paul een brief naar alle carnavalsverenigingen om zichzelf nog eens voor te stellen. Paul vond steun bij De Schoimers, waarvan hij zelfs erevoorzitter werd.

Paul was aanwezig op alle feestjes, etentjes en evenementen, maar pakte ook uit met heel wat promotiemateriaal. Zo verdeelde hij balpennen, lucifers, t-shirts, reclameborden, affiches en brochures onder de carnavalisten. Popoll organiseerde ook een bal onder de naam 'Popoll by night'. Dit bal organiseerde hij in het sociaal centrum Immerzeeldreef met de hulp van De Schoimers en de Dekenij Koolstraat. Op zijn bal waren heel wat sympathisanten aanwezig uit Asse, Houthulst en Dendermonde.[10][11] Ook op de Prinsenverkiezing zouden heel wat supporters, afkomstig uit steden van buiten Aalst, aanwezig zijn voor Popoll.

1987-popoll-2

De grote rivaal van Popoll zou Jan Brouwer worden, die door Patrick de Neve overal gepromoot werd. Daarnaast was ook Benny Roggeman nog kandidaat. Bij de bekendmaking van de kandidaten bleek echter dat Jan Brouwer zijn kandidatuur nooit ingediend had, waardoor een grote kanshebber op de Prinsentitel uit de wedstrijd verdween. Popoll zou het dus enkel moeten opnemen tegen Benny, die zich eerder als grap kandidaat gesteld had.

Popoll Prinsenverkiezing DVP 13021987

Popoll op de Prinsenverkiezing 1987 (De Voorpost - 13/02/1987)

De Prinsenverkiezing startte met de vaste proef, waarbij 9 domino's op het podium verschenen. De kandidaten moesten hieruit 2 carnavalisten herkennen, door 5 vragen te stellen. Benny herkende 2 personen (André Marcoen en Marcel De Bisschop), terwijl Popoll maar 1 iemand kon ontmaskeren. Jan Dooms kon hij niet herkennen.

Popoll pakte tijdens zijn show uit met een groots decor. Hiermee bracht Popoll vernieuwing en gaf hij de aanzet aan steeds groter wordende decors tijdens de Prinsenverkiezing. Popoll koos er opnieuw voor om alles te playbacken.

Popoll 1987-2 AjoinPedia

Collage Prinsenverkiezing 1987 met Popoll en afscheidnemend Prins Carnaval Patrick (Foto: Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)

De show van Popoll draaide rond het Eurovisiesongfestival, waarbij hij Aalst naar voor schoof als gaststad. Popoll zorgde tijdens zijn show voor heel wat decor- en kostuumwissels. Eén van zijn decorstukken was zijn 'Smoitbarak', waarin verschillende soorten t-shirts verkocht werden. Alle t-shirts droegen het opschrift AKV. Dit verwees o.a. naar 'Alles Kaan Veranderen', 'Anny Kaukelt Verder', 'Ai Kornang Verdomme' en 'Aalsters Kapot Verbond'. Hij eindigde met het lied 'Het Oilsjters Leiven'. De show van Popoll duurde 28 minuten, waardoor juryvoorzitter Adolf Van Den Berghe zelfs zijn plaats verliet, om na te vragen of dit wel reglementair was. Er stond echter geen tijdslimiet op de shows, waardoor Popoll geen regels overtrad.

Prins Popoll en nar Karel

Prins Carnaval Popoll en zijn nar Karel De Naeyer (Foto: Collectie Lieven Goubert)

Adolf Van Den Berghe kon de te lange show niet smaken en gaf Popoll een 5, maar alle andere juryleden waren wel overtuigd van de prestatie van Popoll. De jury gaf de voorkeur aan Popoll, maar zoals Popoll nog wist van vorig jaar, konden de zaalstemmen nog heel wat veranderen. Het publiek stond echter aan de kant van Popoll; hij kreeg 1.249 stemmen, terwijl zijn tegenstander Benny maar 454 zaalstemmen kreeg. Popoll werd zo Prins Carnaval 1987. [12][13]

Op de carnavalsraadzitting kreeg Paul de grote stadssleutel uit handen van Anny De Maght. Zijn aanstelling deed Anny niet live, maar ze playbackte. Hiermee verwees ze naar de titel van 'koning van de playback' die Popoll ondertussen in Aalst gekregen had. Popoll reageerde hierop met de woorden "Om een lang gezicht te trekken hebt ge 37 spieren nodig. Voor een glimlach slechts 5. Doe het dus economisch."

Tijdens de carnavalsdagen kreeg Popoll een nar. Karel De Naeyer die meegewerkt had aan de show en campagne van Popoll kreeg een bijhorend pak en werd zo de nar van Prins Carnaval Popoll. Paul nam afscheid van de carnavalisten op 23 januari 1988 in de St. Annazaal tijdens zijn afscheidsbal 'Popoll by Night'.

Raadszitting 1987 - Paul Kinoo, Anny De Maght, Kamiel Sergant-2

Prins Popoll naast Anny De Maght op de raadzitting. (Foto: Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)

De Popollekes[]

Losse Groep De Popollekes-2

Popoll met De Popollekes in 1988 (Foto: Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)

Toen Popoll in 1986 de Prinsenverkiezing verloren had van Patrick de Neve, bleef hij niet bij de pakken zitten. Tijdens de carnavalsdagen ging hij mee in de stoet met de Star Sisters als Losse Groep met het thema De Vralekke Popollitie. Geflankeerd door de twee andere Star Sister ging Popoll verkleed als agente in de stoet, waarbij hij zijn hit 'Eilaba Voil Jeanet' zong.

In 1987 ging Popoll als Prins Carnaval in de stoet, waarbij hij geflankeerd werd door de 'Graaleke Hostessen', een losse groep die later opgeslorpt zou worden door De Schoimers.[14] Na zijn Prinsenjaar wou Popoll in de stoet blijven lopen, waardoor hij voor carnaval 1988 een eigen groep oprichtte. Hij noemde de groep naar zichzelf: de Popollekes.

In 1988 gingen de Popollekes nog als losse groep in de stoet, maar vanaf 1989 werden ze een officieel ingeschreven groep bij de categorie van de Kleine Groepen. Paul werd voorzitter van de groep en zijn zoon Gunther secretaris. Later zou Paul de fakkel doorgeven aan zijn zoon Werner, die Prins Carnaval werd in 1994. Twee ex-Prinsen, die vader en zoon waren, in dezelfde groep was nog nooit eerder voorgekomen. Vanaf 1998 werd de groep een Middelgrote Groep.

Paul was jaarlijks druk in de weer om mee de wagen te helpen bouwen. Zo was Paul jarenlang de oudste carnavalist in de werkhallen. Hij werkte tot zijn 70 jaar mee aan de praalwagen van de Popollekes en was er graag gezien. Paul hield zich het liefst van al bezig met het spuiten van de wagen. De Popollekes bestaan vandaag nog steeds en is de enige groep die genoemd is naar haar stichter.[15][16]

1989 - Werkhallen - Paul Kinoo De Popollekes-2

Popoll in de werkhallen in 1989 (Foto: Archief Sören Delclef - AjoinPedia)

De Prinsencaemere en -garde[]

Popoll 1991

Popoll, in zijn kostuum van de Prinsencaemre, was in 1991 aanwezig tijdens de stoet in Dendermonde. (Foto: Blog Jempi Dendermonde)

Tijdens zijn Prinsenjaar mocht Popoll reeds meedoen met de travestieshow 'Brasil Follies' van de Prinsencaemere. Hij bracht er o.a. zijn lied 'Een Dikke Beis'. Zoals de traditie het wou, trad Popoll na zijn prinsenjaar toe tot de Prinsencaemere. Op 21 februari 1988 werd hij tijdens Prinsendag officieel opgenomen in de Prinsencaemere en kreeg hij zijn Prinsenhoed. Popoll deed in oktober 1988 meteen mee aan hun travestieshow.[17][18]

Driekoningenfeest 1995 Werner Kinoo, De Prinsengarde Michel Heck, Patrick De Neve, Paul Kinoo (2)

Popoll bij de Prinsengarde op het Driekoningenfeest 1995. Op de foto: Michel Heck, Patrick de Neve en Paul Kinoo.(Foto: Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)

In 1990 ging het echter mis tussen Popoll en een ander lid van de Prinsencaemere. Tijdens de Prinsenverkiezing, die ging tussen Kris De Poorter en Michel Heck, werd Popoll verbaal aangevallen door een collega uit de Prinsencaemere. Deze persoon dacht dat Popoll kandidaat Michel steunde, omdat hij toevallig in de buurt van Michel zat, waarna een scheldtirade volgde. Bij de voorstelling van de cd van de Prinsencaemere zou deze persoon Popoll opnieuw aangevallen hebben, waardoor Paul met de gedachte speelde om uit de Prinsencaemere te stappen. Volgens Popoll was de samenhorigheid binnen de Prinsencaemere verdwenen door één negatief element en het niet ingrijpen van voorzitter Simon D'Hondt. Uiteindelijk besliste Popoll om in 1992 uit de Prinsencaemere te stappen.[19]

Werner, de zoon van Popoll, had reeds aangekondigd dat hij na zijn Prinsenjaar zou toetreden tot de Prinsengarde, waarop Popoll in 1994 ook lid werd van deze vereniging. Paul werd zo het oudste lid van de Prinsengarde op dat moment.

Driekoningenfeest 1996 De Prinsengarde Michel Heck, Paul Kinoo, Patrick De Neve, Werner Kinoo

Paul en de Prinsengarde op het Driekoningenfeest 1996. Op de foto: Michel Heck, Paul Kinoo, Patrick de Neve en Werner Kinoo. (Foto: Collectie Sören Delclef - AjoinPedia)

Op Prinsendag 1999 kregen de leden van de Prinsengarde een hoed als aanvulling op hun kostuum van Popoll. Paul had bij zijn toetreding tot de Prinsencaemere in 1988 een Prinsenhoed gekregen, maar na zijn overstap naar de Prinsengarde in 1994 moest hij het zonder hoed doen. Paul besliste hierop om voor zichzelf en zijn collega's van de Prinsengarde een hoed te laten maken. Zo ontvingen Patrick de Neve, Frank Van Rymenant, Michel Heck en Werner Kinoo een Prinsengardehoed van Paul in 1999.[20] Hij bleef lid van de Prinsengarde tot zijn dood in 2010.

Prinsengarde CD 2009

Popoll op de voorstelling van de cd van de Prinsengarde in 2009. (Het Nieuwsblad - 26/12/2009)

Popoll is te horen op de cd's van de Prinsengarde en de Prinsencaemere.

Jaartal Lied CD Uitgever
1992 Een Dikke Beis Oilsjt, Goi Allien De Prinsencaemere
1994 Heilaba, Voil Jeanet, Heilaba Hiermee Zitje Op A Gemak De Prinsengarde
1994 Geif Me Een Dikke Beis Hiermee Zitje Op A Gemak De Prinsengarde
2002 De Ballustrade (met Steve en Tom) De Prinsjengarde Geift Eer Bloeit De Prinsengarde
2005 DJ Popoll - Mix XXL De Prinsengarde
2009 't Allerschoeinsjte Op De Wereld (met Wim Delclef) Toernei Génerale De Prinsengarde
2010 Afscheidslied 1987 Oilsjt Adieu
2013 Eilaba Voil Jeanet

Geif Mé Een Dikke Beis

De Aalsterse Prinsengarde 1989-2014 De Prinsengarde
2021 Woor Es 't Carnaval Schat'n Op Zolder De Prinsengarde
Aalst_Carnaval-_Paul_Kinoo_(Popoll)_-_Een_Dikke_Beis

Aalst Carnaval- Paul Kinoo (Popoll) - Een Dikke Beis

Feestcomité[]

In 1988 was Popoll even lid van het Feestcomité. Popoll werd door de CVP aangetrokken om op de lijst voor de komende gemeenteraadsverkiezingen te staan. Toen Jos Blommaert zich terugtrok uit het Feestcomité mocht Popoll hem vervangen. Zo werkte Popoll mee aan de voorbereiding van de Jaarbeurs 1988.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1988 stond Popoll op de 22ste plaats bij de CVP. Hij kreeg 310 voorkeurstemmen.[21][22][23]

Afscheid[]

Bidprentje Paul Kinoo

(Foto: Bidprentje Paul Kinoo)

Op 2 februari 2010 werd Paul opgenomen in het ASZ ter observatie, nadat hij veertien maanden eerder geopereerd werd aan kanker. Uiteindelijk zou Paul het ASZ niet meer verlaten en overleed hij er ten gevolge van kanker op 18 maart 2010. Zijn laatste carnaval maakte hij mee vanuit zijn ziekenhuisbed voor de televisie, maar hij stond er wel op dat zijn zonen en vrouw mee gingen in de stoet.

Zijn collega's carnavalisten hadden enkel mooie woorden over voor Paul. Zo omschreef Michel Heck hem als een joviaal man, die altijd vriendelijk was en waar je gewoon geen ruzie kon mee maken. 'Wij verliezen een groot bezield carnavalist', zei Frank Van Rymenant. 'Popoll was een bescheiden persoon, eenvoud sierde hem. Hij was ook een perfectionist. Al wat hij naar zich toetrok was af. Je moest er niet om vragen en niet naar omzien. Tot op het laatste moment stond hij achter zijn groep en de garde.' Kamiel Sergant omschreef hem dan weer als op en top carnavalist. "Popoll was een mens onder de mensen . Hij was een man van dialoog met respect voor ieders mening."

De afscheidsplechtigheid voor Paul Kinoo ging door op 25 maart in de Sint-Annakerk. De Sint-Annakerk bleek echter te klein voor de vele mensen die een laatste eer wilden betuigen aan hun carnavalsvriend. Onder de aanwezigen waren keizer Kamiel Sergant, burgemeester Ilse Uyttersprot en oud-burgemeester Anny De Maght. Zowat elke carnavalsgroep had iemand afgevaardigd. De Prinsengarde schreef het ontroerend lied 'Het testament' voor Popoll.[24][25][26]

Varia[]

  • In zijn prinsenjaar was Popoll niet aanwezig op het banket van het Feestcomité. Hij zou hier niet voor uitgenodigd geweest zijn.[27]
  • In 1988 deed Popoll mee aan de show 'Wedden Dat' van Pertotal. De show werd gepresenteerd door Antoine Vanderheyden, naar het bekende televisieprogramma. Paul was één van de personen die een weddenschap zou aangaan. Voor zijn weddenschap moest Werner, de zoon van Paul, op het podium 10 cosmeticaproducten geblinddoekt herkennen. Werner haalde het niet, waardoor Paul de weddenschap verloor. Als tegenprestatie mocht iemand uit het publiek een taart naar Popoll gooien.[28]
  • In 2007 werd een reeks nominetten uitgebracht voor 20 jaar Prins Popoll. In totaal werden er 12 kleuren uitgebracht van de jubileumnominette voor Popoll.
  • In 2013 zetten De Sjattrellen Popoll op hun wagen. Ze herdachten 3 overleden carnavalisten: Odilon Mortier, Jean-Paul De Boitselier en Paul Kinoo. De wagens waren in epoxy gemaakt en werden van binnenuit verlicht.[29]
  • In 2017 wilden De Popollekes eer betonen aan hun stichter door een pop van hem hem op hun wagen te plaatsen.[30]

Redactie[]

Tekst en foto's[]

  • Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
  • Foto's: Blog Jempi Dendermonde, De Voorpost, Eddy Temmerman, Facebook, Het Nieuwsblad, Sören Delclef

Bronnen[]

  1. De Gazet van Aalst, 18 juli 1963
  2. De Voorpost, 30 augustus 1974
  3. De Voorpost, 4 december 1981
  4. Nieuwe Gazet van Aalst, 10 september 1982
  5. De Voorpost, 28 juni 1985
  6. De Voorpost, 3 januari 1986
  7. De Voorpost, 24 januari 1986
  8. Terloops, BRT
  9. De Voorpost, 25 april 1986
  10. De Voorpost, 14 november 1986
  11. De Voorpost, 7 november 1986
  12. De Voorpost, 13 februari 1987
  13. Van der Heyden A. & Vinck S. (1991), Prinsen van Aalst, Erembodegem: vzw Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval
  14. Carnavalaalstkoentje, http://carnavalaalstkoentje.blogspot.com
  15. Het Nieuwsblad, 3 februari 2005
  16. Het Laatste Nieuws, 1 februari 2007
  17. De Voorpost, 25 september 1987
  18. De Voorpost, 21 oktober 1988
  19. De Voorpost, 31 januari 1992
  20. Het Laatste Nieuws, 2 maart 1999
  21. De Voorpost, 27 mei 1988
  22. De Voorpost, 1 juli 1988
  23. De Voorpost, 21 oktober 1988
  24. Het Laatste Nieuws, 26 maart 2010
  25. Het Laatste Nieuws, 19 maart 2010
  26. Het Nieuwsblad, 19 maart 2010
  27. De Voorpost, 13 maart 1987
  28. De Voorpost, 8 juli 1988
  29. Het Nieuwsblad, 29 januari 2013
  30. Het Nieuwsblad, 25 februari 2017
Advertisement