De Prijs Willy Van Mossevelde is een een originaliteitsprijs die door Willy Van Mossevelde jaarlijks werd uitgereikt aan de meest originele ingeschreven en losse groep. De laureaten ontvingen geldprijzen, ter waarde van respectievelijk 250 euro voor de akv's en 125 euro voor de losse groepen. De prijs werd uitgereikt van 1985 tot 2016, daarna werd de prijs overgenomen door Luk Sergeant. In 2017 en 2018 werd de prijs, als overgangsperiode, omgedoopt tot de 'Prijs WVM - Luk Line'. Vanaf 2019 zal de naam van Willy Van Mossevelde verdwijnen van de prijs.
Zware eerste prijs[]
De Prijs Willy Van Mossevelde werd door provincie- en gemeenteraadslid Willy Van Mossevelde georganiseerd voor de meest originele ingeschreven en niet-ingeschreven groep. Hiermee wou hij originaliteit belonen in tijden van alsmaar groter en duurder wordende praalwagens. De prijs droeg de naam van Willy Van Mossevelde, maar de winnaars werden gekozen door een onafhankelijke jury. De gekozen ingeschreven akv ontving 10.000 frank en de meest originele losse groep kreeg 5.000 frank. Later werd dit 250 euro en 125 euro.
In oktober 1984 werd de Prijs Willy Van Mossevelde door Willy aangekondigd. Hiermee was dit de eerste alternatieve carnavalsprijs die gewonnen kon worden. De prijs zou enkel toegekend worden op basis van spirit, humor en originaliteit. Voor de jury werden enkele gekende carnavalisten gevraagd, waaronder Antoine Van der Heyden, Stefaan Vinck, Johan Cleemput en Laurent Van Geert.
In de Borse van Amsterdam werd de eerste 'Willy Van Mossevelde-prijs', enkele weken na carnaval 1985, aan de laureaten van de stoet uitgereikt. Willy wilde bij de prijsuitreiking origineel uit de hoek komen en overhandigde aan Sjik, de winnaar bij de ingeschreven groepen, een verfemmer met daarin 10.000 muntstukken van 1 frank. De emmer woog 45 kilogram, waardoor Sjik-voorzitter Devree hulp van zijn leden nodig had, om de prijs in ontvangst te nemen. Willy had bij de aankondiging van zijn prijs immers een zware prijs beloofd en was zo zijn belofte nagekomen. Het duo Wasteels - Triaen, dat bij de niet-ingeschreven groepen gewonnen had, kreeg elk een enveloppe met daarin een half bankiljet van 5.000 frank.[1]
Originele prijsuitreikingen[]
Met de eerste prijsuitreiking in 1985 was de toon meteen gezet; Willy wou zijn prijsuitreiking even origineel maken als de groepen, aan wie de prijs uitgereikt werd. In 1986 werd de jury uitgebreid; voortaan zouden ook twee persmensen deel uitmaken van de jury. Antoine Van der Heyden, Stefaan Vinck en Laurent Van Geert kregen onder meer het gezelschap van Frans Vanvolsem, die voorzitter van de jury werd. De winnaars van 1986 ontvingen hun prijs onder de vorm van een beeld van 'de Madonna van Haaltert' en een muur van volle bierbakken.
De prijsuitreiking van 'de Willy Van Mossevelde-prijs' verhuisde naar de woning van Willy in de Beekstraat. In 1987 werd de prijsuitreiking uitgesteld naar eind mei, door het overlijden van burgemeester Raymond Uyttersprot. De Stopnoillekes ontvingen er een gouden stopnaald, met daarop twee bankbiljetten van 5.000 frank. Noig had meer werk bij het ontvangen van hun prijs; ze ontvingen hun geldprijs immers in Oostenrijkse schilling. Jan Louies mocht hierbij alles natellen, wat veel werk was door de vele kleine coupures en koperen muntstukken.[2]
In 1988 werd het prijzengeld van de Moikes verdeeld volgens de politieke strekking van de leden van de groep; 2.000 frank voor de PVV-broers Adriaenssens, 2.000 frank voor Michel Van Brempt en 5.000 frank voor de christen-democraat Erik Hendrickx. De resterende 1.000 frank ging naar de vrouw van Willy, voor het inrichten van de receptie bij hun thuis. 't Vettig Frituurken kreeg hun geldprijs dat jaar dan weer in een kistje, dat in een blok gestold frituurvet zat.[3]
In 1989 koos de jury, bestaande uit Antoine Van der Heyden, Johan Velghe, Ivo Van Cleemput, Stefaan Vinck, Frans Vanvolsem, Harry De Maeseneer en Laurent van Geert, voor de derde keer voor de losse groep rond Benny D'Haeseleer.[4] De groep had gewonnen met het thema 'Abdullah-markt', waarop Willy hun prijs liet uitreiken door de enige uitbater van een Turkse winkel in Aalst. Willy voorzag daarnaast nog een extra prijs van 5 kilogram Turks fruit.[5]
In 1990 ging de overwinning naar Lotjonslos, dat een parodie maakte op het Ros Beiaard. Willy, die zelf voorzitter van de winnende groep was, liet hierop de prijs uitreiken door de burgemeester van Dendermonde. Deze kwam samen met zijn schepen van cultuur een uur en half te laat, omdat ze eerst nog om een attest bij het Ministerie van Landbouw moesten gaan om te bewijzen dat er geen paardenpest in Dendermonde was; een verwijzing naar een grap van de Draeckenieren. Daarnaast zouden ze ook vertraging opgelopen hebben, door het ontbreken van bewegwijzering in Aalst, aldus Dendermonds burgemeester Dierick.
De jury, die voortaan ook bestond uit het enige vrouwelijke lid Lieve De Strooper, had bij de losse groepen het duo Yvan De Boitselier - Willy Berghman tot laureaat gekozen. Het duo was de stoet in gegaan met een 30-meter lange sliert Delhaize-winkelkarretjes, waarmee ze het nieuwe reglement op de korrel namen. Willy had voor het duo een geldprijs van 5.000 frank in petto, al moesten ze volgens Willy wel 1.000 frank ophoesten aan Delhaize, voor het ontbreken van 2 winkelkarretjes. De rest van de avond werd een verbroedering tussen Aalst en Dendermonde; zo schonk burgemeester Dierick een miniatuurbeeldje van het Ros Beiaard en een affiche voor de Ros Beiaardommegang aan Willy Van Mossevelde. Op zijn beurt gaf Willy een kader, met daarin een nep-affiche voor de ommegang van de Draeckenieren, aan burgemeester Dierick.[6]
In 1991 week Willy uit naar café Jimmy's in de Kerkstraat voor de uitreiking van zijn prijs. Voor Schiefregt'Oever had Willy een steen van de Berlijnse muur, waarop gescheven stond 'Ich bin in Oilsjt gewesen', een tekst die afkomstig zou zijn van Amerikaans president Kennedy. De winnaars bij de losse groepen, Erremet, hadden dan weer zelf een cadeau bij voor Willy. Ze overhandigden hem 'Vi-Deekes' opgevuld met gele crème en een zwart sierpuntje. Ze waarschuwden Willy Van Mossevelde wel dat de crème tegen de volgende verkiezing misschien groen, rood of grijs zou uitslaan; een verwijzing naar de politieke carrière van Willy Van Mossevelde.[7]
In 2003 liet hij Schiefgoddeweg, de winnaars van 2002 met als thema 't Es Bescheten, richting het standbeeld van Dirk Martens stappen om er hun prijs af te halen. Er hing echter een kaartje aan het standbeeld, waarop te lezen stond dat ze terug naar het café mochten komen. Schiefgoddeweg bedankte Willy en de jury met een gezongen dankwoord.[8]
Einde van de Prijs Willy Van Mossevelde[]
Willy vond dat er in 2001 te veel nieuwe carnavalsprijzen ontstaan waren, waardoor hij vond dat zijn 'Prijs Willy Van Mossevelde' aan belang verloren had. Willy kondigde zijn beslissing aan op de uitreiking van zijn prijs in februari 2001. Filip Van Vaerenbergh, van de winnende groep Lossendeirdeveirdeirdeir, pikte hier meteen op in door in zijn dankwoord het belang van 'de Prijs Van Mossevelde' aan te stippen. Filip werd bijgestaan door het publiek, waarop Willy Van Mossevelde later die avond besliste om toch door te gaan met zijn prijs.[9]
"Wij zaten in een moeilijk jaar en wilden ermee ophouden, net het krijgen van die prijs was voor ons een vitaminekuur. Al die andere prijzen zijn plezant, maar zijn niet hetzelfde als de originaliteitsprijs." (Filip Van Vaerenbergh)
In 2012 kondigde Willy Van Mossevelde opnieuw het einde van zijn prijs aan. Nu zijn carrière als politicus stilaan ten einde kwam, vond Willy het tijd om afscheid te nemen van 'de Prijs Willy Van Mossevelde' en zijn groep Lotjonslos. In 2013 kwam Willy terug op zijn beslissing. Gesprekken met zijn juryleden en de winnende groepen hadden hem overtuigd om toch nog verder te doen.[10]
In 2016 werd de laatste Prijs Willy Van Mossevelde uitgereikt aan Beschomt en 't Reigert. Gedurende 32 jaar schonken Willy Van Mossevelde en zijn echtgenote Danielle De Saedeleer jaarlijks een geldprijs aan de meest originele ingeschreven en losse groep. Ter gelegenheid van deze laatste prijs verdubbelde Willy de geldprijzen. De Prijs zou echter niet helemaal verdwijnen; Luk Sergeant van 't Reigert gaf aan dat hij de prijs zou overnemen.[11]
Prijs WVM - Luk Line[]
In 2017 nam Luk Sergeant van Line Reklames de Prijs Willy Van Mossevelde over. Niet alleen de prijs, maar ook de jury werd overgenomen door Luk Sergeant. Voortaan zou de prijs wel omgedoopt worden tot de Prijs WVM-Luk Line. Als overgangsperiode naar de 'Luk Line Prois', werd de naam van Willy Van Mossevelde nog twee jaar gebruikt in de naam van de prijs. De Eerste Prijs WVM - Luk Line werd gewonnen door Nèm Na en De Zwette Maan, die respectievelijk €250 en €125 gewonnen hadden. De prijsuitreiking liet, zoals ook de gewoonte was bij de Prijs Willy Van Mossevelde, even op zich wachten.[12]
Voor carnaval 2018 vond Luk Sergeant dat het tijd was om de jury te vernieuwen. Hij sprak Lieven Goubert aan om op zoek te gaan naar een vernieuwde ploeg. Lieven stelde een jury samen, die bestond uit een perfect evenwicht tussen ervaren en jonge juryleden, waaronder Gert Kiekepoos en Koen De Vogelaere. De jury koos Dest Goe Schief en De Droeige Sossissen als overwinnaars.[13]
De winnaars van 2017 en 2018 mochten hun prijs in ontvangst nemen op 27 april 2018 in Bowling The New Cat. Naast een geldprijs kregen de winnaars ook een originele trofee, die ontworpen werd door Dennis De Wolf en gerealiseerd werd door Line Reklames. Vanaf 2019 zou de naam van Willy Van Mossevelde volledig verdwijnen van de prijs en wordt de naam veranderd in de 'Prois Luk Line'.
Winnaars[]
Prijs Willy Van Mossevelde[]
Jaar | Groep |
---|---|
1985 | Sjik
Kernenergiebank (Luc Wasteels - Bruno Triaen) |
1986 | De Blaa Biskoppen Onze Lieve Vrouw van Haaltert (Rudolf Maes) |
1987 | De Stopnoillekes
Noig |
1988 | De Moikes
't Vettig Frituurken |
1989 | De Pagadetten
De Abdulah-markt |
1990 | Lotjonslos
Weir zemmen zjust 30 meter (Yvan De Boitselier - Willy Berghman) |
1991 | Schiefregt'Oever
Erremet |
1993 | Sjik
d'Oeverloepers |
1994 | Sjik
d'Iekenaaten Iejkoeirekes |
1995 | Klet Marjet
Noig |
1996 | De Pagadetten |
1997 | Sjik |
1998 | Klet-Marjet
Weir emmen 't gat |
1999 | Schiefregt'Oever
Eftepië |
2000 | Lossendeirdeveirdeirdeir
d'iekenaaten iejkoeirekes |
2001 | De Pagadetten
De Pampelotten |
2002 | Schiefgoddeweg
Den Boeim in |
2003 | Schiefregt'Oever
Heftepie |
2004 | Vrièt
Erremet |
2005 | Lotjonslos
Erremet |
2006 | Lossendeirdeveirdeirdeir
Pretensje |
2007 | De Loge
Heftepie |
2008 | Lossendeirdeveirdeirdeir
d'Abaladoekes |
2009 | De Loge
Lotjeronstisse, |
2010 | De Steijnzoel'n KonterVeRkIErT |
2011 | Krejeis
D'Echte Blaa |
2012 | Krejeis
Oigenlek wel mor foitelek nie |
2013 | De Sjattrellen Ik Alliejn (Koen Vandooren) |
2014 | Lossendeirdeveirdeirdeir d' Abbelaloekes |
2015 | Krejeis Lotjeronstissen |
2016 | Beschomt
't Reigert |
Prijs WVM - Luk Line[]
Jaar | Winnaars |
---|---|
2017 | Nèm Na
De Zwette Maan |
2018 | Dest Goe Schief
De Droeige Sossissen |
Varia[]
- In 1989 kreeg Willy Van Mossevelde tijdens de prijsuitreiking van zijn prijs een portret cadeau van de Aalsterse carnavalsgroepen.
- Op de prijsuitreiking in 2000 bracht Schiefregt'Oever-voorzitter Jo Van den Wijngaerde een speech van 10 minuten, waarbij hij enkele steken uitdeelde naar Lotjonslos, de groep van Willy Van Mossevelde.
- In 2001 loofde Willy Van Mossevelde op de prijsuitreiking een satellietprijs uit aan het individu of de groep die in de carnavalsstoet de rivaliteit tussen Dendermonde en Aalst aanwakkerde. Als winnaar wees jurylid Karel De Naeyer de Aalsterse Ajuinboer Fons De Smedt aan. Hij stapte met zijn twee kleinkinderen en een schommelpaard met vier uien op de rug in de carnavalsstoet.[14]
- In 2014 loofde Willy Van Mossevelde 250 euro uit aan Geloeif Mè Goed tijdens de prijsuitreiking van 'de Prijs Willy Van Mossevelde'. Op deze manier wou hij de groep steunen, die door een brand aan hun wagen een grote schadeclaim ontvangen had.
- De prijsuitreiking vond plaats op verschillende locaties. De eerste prijsuitreiking vond plaats in de Borse van Amsterdam, maar daarna werd gekozen voor o.a. de Graaf van Egmont. Aanvankelijk gebeurde de prijsuitreiking enkele weken na carnaval, maar later zat er ongeveer een jaar tussen de stoet en de prijsuitreiking.
Bronnen[]
- ↑ De Voorpost, 29 maart 1985
- ↑ De Voorpost, 29 mei 1987
- ↑ De Voorpost, 15 april 1988
- ↑ De Voorpost, 9 december 1988
- ↑ De Voorpost, 17 maart 1989
- ↑ De Voorpost, 27 april 1990
- ↑ De Voorpost, 1 november 1991
- ↑ Het Laatste Nieuws, 10 februari 2003
- ↑ Het Laatste Nieuws, 12 februari 2001
- ↑ Het Nieuwsblad, 5 februari 2013
- ↑ Het Nieuwsblad, 17 februari 2017
- ↑ Het Laatste Nieuws17 februari 2017
- ↑ Lieven Goubert
- ↑ Het Volk, 6 februari 2002