Stefaan Vinck (°Aalst 25/10/1940 - †Aalst 05/10/1999) werd Prins Carnaval in 1981, nadat hij in 1978 al eens kandidaat geweest was. Stefaan werd bekend bij de carnavalisten door de organisatie van de Wielemans Bierfeesten en de verkiezing van de Bierprins. Nadat hij Prins Carnaval geweest was sloot hij aan bij De Prinsencaemere, waarvan hij zeven jaar secretaris was. Stefaan zetelde ook in het bestuur van de Karnaval Federatie Oost-Vlaanderen en de Federatie van Eureopese Narren, waar hij op nationaal niveau meewerkte aan het carnavalsgebeuren in ons land. In 1985 richtte Stefaan mee het Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval op, waar hij hielp bij de opmaak en samenstelling van hun boeken en publicaties.
Basketbal en Bierprinsverkiezing
Stefaan als 'Don Stefano' in 1959 (©De Voorpost - 29/01/1982)
Toen Stefaan geboren werd, woonden zijn ouders in de Bredestraat. Als tiener was hij reeds gebeten door carnaval en bezocht hij de verschillende carnavalsbals. Hij was daarbij steeds gekleed in een mooi kostuum en in 1959 won hij als Don Stefano de eerste prijs op één van de carnavalbals. Stefaan huwde met Leona Van Driessche en vestigde zich in het Hageveld in Erembodegem. Beroepshalve was Stefaan reprograaf.
Stefaan was een gekende figuur in de Aalsterse basketbalwereld, doordat hij in 1970 mee basketbalclub The Tower Aalst oprichtte. Stefaan maakte daarna de overstap naar basketbalclub Black Boys Aalst, waar hij secretaris werd. Ook op nationaal vlak was Stefaan betrokken bij de basketbalsport. Hij was één van de parlementairen van de Belgische basketbalbond, waarvoor hij 2 keer per jaar in Brussel moest vergaderen. Na zijn ontslag als parlementair bij de basketbalbond, zetelde hij nog in de Tuchtraad van de basketbalbond Oost-Vlaanderen.
In 1975 organiseerden basketbalclub Black Boys en brouwerij Wielemans de eerste Wielemans Vastelauvedfiesten, waarbij een Bierprins verkozen zou worden. Stefaan was als secretaris van het inrichtende comoté één van de intiatiefnemers van deze feesten. De feesten gingen door op de vrijdag voor Aalst Carnaval in zaal Black Boys aan de Pierre Corneliskaai. Met deze Bierfeesten wilde men de clubkas van basketbalclub Black Boys spijzen, maar ook het carnaval naar de andere kant van de Dender halen. Onder impuls van Stefaan werden de feesten een succes en werd de Bierprins een vaste waarde in het Aalsters carnavalsgebeuren. De laatste Bierprins zou verkozen worden in 1986. Stefaan bleef al die jaren erg betrokken bij de Bierfeesten en presenteerde verschillende malen de Bierprinsverkiezing.[1][2]
Stefaan (midden) bij de Bierprinsverkiezing '81
Preselectie
Nadat hij al enkele jaren betrokken was bij de Wielemans Bierfeesten, besloot Stefaan om zijn kans te wagen als kandidaat Prins Carnaval 1978. Hij werd samen met Michel Cleemput, Bruno Redant en Jan Amant voorgesteld aan het publiek tijdens de Aalsterse Avond in september 1977. Later zouden ook Ignace Mees, Etienne Le Clair (Enrico) en François Roelandt hun kandidatuur indienen, waardoor er zeven kandidaten Prins Carnaval waren voor 1978. De stad besliste daarom om een preselectie te organiseren tijdens het Driekoningenfeest.
Bij zijn act tijdens de preselectie werd Stefaan gesteund door carnavalsgroep De Brokkelpakken en verschillende Bierprinsen. Stefaan kwam de zaal binnen met een triporteur, die volgeladen was met melkflesjes. Deze deelde hij vervolgens uit aan het publiek en de juryleden. Volgens Stefaan was de melk een overschotje van de COO (Commissie van Openbare Onderstand - het huidige OCMW) en kon men deze gebruiken voor van alles en nog wat, zoals ontwikkelingshulp of een receptie op het stadhuis. Hiermee verwees hij naar de melk-affaire, waarbij de COO twee melkleveranciers had aangesteld en men meer melk moest aanschaffen, dan dat er verbruikt kon worden.
Stefaan als Stefaan Bond 001 (©De Voorpost - 13/01/1978)
Op het podium ruilde Stefaan zijn witte kiel in voor een witte smoking, om als Stefaan Bond 001 zijn act verder te zetten. Drie Bond-meisjes trippelden over het podium, terwijl de muziek van Goldfinger door de boxen schalde. Stefaan had een aktetas vol geld en een pak bankbiljetten bij zich, waarmee hij de financiële putten van de stad zou vullen. Enkele technische problemen zorgden er echter voor dat de act van Stefaan niet altijd even vlot overkwam.
De prestatie van Stefaan had de jury wel overtuigd, want aan het einde van de avond maakte die bekend dat hij samen met Ignace, Enrico, Michel en François doorstootte naar de finale tijdens de prinsenverkiezing.[3]
Prinsenverkiezing
In de aanloop naar de prinsenverkiezing voerde Stefaan campagne met affiches, kalendertjes en geldbriefjes. Hij organiseerde na het Driekoningenfeest ook een persconferentie om zichzelf nog eens voor te stellen. Naast de vele bezoekjes aan carnavalsevenementen, zetelde hij ook in de jury van de Hopprinsesverkiezing in Erembodegem, waar zijn kandidatuur meermaals in de verf werd gezet.
Op de verkiezingsavond zou Stefaan het beste van zichzelf geven, maar hij vreesde wel kandidaat Michel, die al twee keer Prins Carnaval geworden was. De prinsenverkiezing opende met de voorstelling van de vijf kandidaten, die één voor één moesten vertelen wat ze zouden veranderen als ze Prins Carnaval zouden zijn. Stefaan wou ervoor zorgen dat er meer publiciteit gemaakt werd voor Aalst Carnaval en zou daarvoor de nationale televisie inschakelen. Volgens Stefaan had Aalst immers meerdere komieken rondlopen, die zelfs beter waren dan het komische duo Gaston Berghmans en Leo Martin. Stefaan zou deze Aalstenaars een eigen programma geven op de BRT.
Na de voorstelling van de kandidaten volgde de vaste opdracht. De kandidaten moesten gedurende twee minuten een speech houden tijdens een opgelegde gelegenheid. Stefaan kreeg als taak om een kostuum van de Ajuinboer te overhandigen aan de Brusselse burgemeester, naar aanleiding van het Ajuinboerkostuumpje voor Manneke Pis. Stefaan dankte de burgemeester van Brussel voor de ontvangst en benadrukte dat Aalst en Brussel eigenlijk hetzelfde nastreefden: hun eer hoog houden. Hij hoopte dat Manneke Pis het kostuum van de Ajuinboer lang zou dragen.
De SSA Show van Stefaan (©De Voorpost - 27/01/1978)
Bij de vrije opdracht mocht Stefaan als tweede optreden. De act van Stefaan bestond uit de SSA-Show (Stefaan show, Anders show), gebaseerd op de populaire Wies Andersen show, dat in die tijd op de BRT werd uitgezonden. In zijn show had Stefaan twee quizkandidaten uitgenodigd; de ene kandidaat stelde burgemeester Marcel De Bisschop voor en de andere feestcomitévoorzitter Frans Wauters. Marcel speelde ten voordele van het ouderlingengesticht De Drakeniers en Frans voor het Feestcomité of de instelling 'zat of onderweg'. De show werd gesponsord door de ASLK, dat niet stond voor Algemene Spaar- en Lijfrentekas, maar voor Aalsterse Stedelijke Lege Kas. In het panel van de show zette Stefaan een aantal komedianten. Hij koos hierbij voor politici, want die konden volgens Stefaan het beste komedie spelen. De figuren in het panel stelden burgemeester D'Haeseleer, schepen De Maght, schepen Van den Eede en schepen Monsieur voor. Tussen de vragen door kwam een figurant, die schepen Hooghuys voorstelde, nog even op het podium voor de officiële foto. Frans Wauters won de quiz en kreeg een reis naar Rio aangeboden, waarna Stefaan zijn Rioliedje zong. Hierbij werd hij begeleid door Kunstgroep Alkuone.
Stefaan schatte zijn kansen hoog in, maar nadat hij de show van Michel Cleemput gezien had, zonk de moed hem in zijn schoenen. Niemand zou die avond tegen de muppetshow van Michel op kunnen, waardoor hij verdiend zijn derde prinsentitel won. Stefaan eindigde als tweede en was ontroostbar, maar achteraf gezien had hij wel heel wat ervaring opgedaan.
Campagne
Na zijn verlies in '78 deed Stefaan het een tijdje rustig aan, maar in 1981 was hij opnieuw kandidaat Prins Carnaval. Deze keer zou hij het anders aanpakken. Op de Aalsterse Avond van 1980 werden Stefaan en François Roelandt aangekondigd als kandidaten Prins Carnaval. Later zou blijken dat François toch geen kandidaat was, maar met Chris De Pelsmaeker kreeg stefaan een nieuwe tegenstander. Doordat er deze keer maar 2 kandidaten waren, moest er geen preselectie georganiseerd worden.
Stefaan werd dat jaar gesteund door Antoine Van der Heyden en De Chevaliers van de Koolstraat. Hij was ook lid geworden van Akv De Sjiepeerekes, waardoor hij deze keer ook een carnavalsgroep achter zich had staan. Tijdens een persconferentie stelde Stefaan zichzelf en zijn medewerkers voor aan het publiek. Hij zou het deze keer kosten, noch moeite sparen en deed daarvoor beroep op heel wat sponsors.
Stefaan liet honderden affiches ophangen in de stad, deelde overal kalenders uit en bracht een carnavalsplaat op de markt. Op de A-kant van de plaat was Stefaan te horen met 'Hand in Hand' en op de B-kant stond een liedje van Antoine Van der Heyden en de Chevaliers. De plaat werd opgenomen in samenwerking met Antoine, De Chevaliers en Marc De Cock en op een week tijd werden al 400 van de vooropgetelde 500 examplaren verkocht. Voor Stefaan zou dit de eerste en enige plaat zijn die hij uitbracht.
Prinsenverkiezing
.jpg){kind=link}
Stefaan en Chris als carnavalsprinses (©De Voorpost - 06/02/1981)
Stefaan was deze keer de favoriet voor de prinsenverkiezing en in de Keizershallen waren zijn supporters duidelijk in de meerderheid. Buiten werden de carnavalisten opgewacht door een fanfare, die nog extra promotie voor Stefaan maakte.
Bij aanvang van de verkiezingsavond stelde Karel De Naeyer de twee kandidaten voor aan het publiek en legde hij uit wat de vaste opdracht zou inhouden. Karel en Chris moesten zich verkleden als carnavalsprinses, omdat de Bloemenfee nu toch afgevoerd was. Beide kandidaten kregen een vrouwenoutfit, waarna ze op het podium enkele danspasjes moesten uitvoeren. Dit was pas de opwarmer van de avond, want de vrije opdrachten zouden bepalend worden voor de punten.
Stefaan bracht een erg professionele show, waarbij gebruik gemaakt werd van veel licht en technische snufjes. Bij de liedjes maakte Stefaan deels gebruik van playback. Stefaan opende met het gedeeltelijk live gezongen Zonder Zaat in't Baksken Es 't Ni Te Doen over de besparingen aan de stad. Verschillende politici werden vervolgens in hun hemd gezet, waarbij voor elke politicus een passend liedje werd afgespeeld. Voor personeelsschepen Antoon Blommaert was dit het nummer 't Zen Zotten Die Weirken en bij schepen Gaston Van den Eede was Oh Oh Ik Heb Zorgen te horen. Gemeenteraadslid Raymond Uyttersprot werd getypeerd met Wij Komen Allen In Den Hemel en voor schepen Monsieur werd Rode Rozen, Rode Lippen, Rode Wijn afgespeeld.
.jpg){kind=link}
De pluimenshow van Stefaan (©De Voorpost - 06/02/1981)
Het hoogtepunt in de show van Stefaan was een Moulin Rouge-nummer, waarbij hij met twee pluimendansers op het podium verschenen. De reacties in de zaal waren erg uiteenlopend. Een deel van de zaal ging uit de bol, terwijl andere vonden dat dit niets meer te maken had met Aalst Carnaval. Stefaan sloot zijn optreden af met zijn gekende lied Hand In Hand Deir Carnaval.
Zowel de jury als het publiek konden de show van Stefaan smaken, waardoor hij zich aan het einde van de avond Prins Carnaval 1981 mocht noemen. Als kersverse Prins Carnaval mocht hij na de verkiezing het Bal van de Prins openen. Het was de eerste keer dat het Feestcomité een Bal van de Prins inrichtte om de prinsenverkiezing af te sluiten. Stefaan had met zijn professionele aanpak gezorgd voor vernieuwing, waardoor een nieuw soort prinsenverkiezing ontstond. De komende jaren volgden vele kandidaten immers het voorbeeld van Stefaan. In De Voorpost schreef Cyriel Temmerman hierover het volgende: Chris moest het afleggen tegen een barnumachtige show, waar het hedendaags publiek zich stomweg aan vergaapt, de glamour en de glitter waar niks achter zit, maar dat het verkiest boven het eenvoudige, het alledaagse. Toch blijven het de gewone dingen die het leven soms aangenaam maken? Maar men verkiest oesters boven mosselen, champagne boven het werkmanspilsje.[4]
Prins Stefaan 1
Stefaan legde in zijn prinsenjaar heel wat contacten en deed gemiddeld 3 uitstappen per zaterdag. Hij beperkte zich niet tot de stadsgrenzen van Aalst, maar bleef meestal wel binnen de provincie. In Sint-Niklaas werd Stefaan aangekondigd als de Prins der Prinsen.
Als Prins Carnaval maakte hij ook kennis met de Karnaval Federatie van Oost-Vlaanderen, die jaarlijks een Prins van Oost-Vlaanderen verkoos. In navolging van Enrico en Paul De Wever, had Stefaan ook interesse om Prins van Oost-Vlaanderen te worden, al wachtte hij wel op een uitnodiging daarvoor.
In december 1981 nam Stefaan deel aan de verkiezing van Prins van Oost-Vlaanderen. Bijgestaan door enkele postbodes van De Moikes, een Sint-Maarten en een Bloemenfee bracht Stefaan als clown een erg gevarieerde show. De show van Stefaan kon niet op bijval rekenen bij de jury en hij kreeg voor kostumering een 2,4 op 5, wat voor onbegrip in de zaal zorgde. Stefaan moest de duimen leggen voor Prins Roland I van Kruibeke, die verkozen werd tot Prins van Oost-Vlaanderen.[5]
De Prinsencaemere
Na zijn prinsenjaar vervoegde Stefaan De Prinsencaemere. Op Prinsendag 1982 werd hij officieel lid van de prinsenvereniging. Stefaan toonde zich actief en nam o.a. deel aan de travestieshows en de prinsenrevues.
Stefaan bracht niet veel eigen carnavalliedjes, maar tijdens de Prinsenrevues zong hij wel een aantal sololiedjes. Enkele daarvan verschenen op de cd's van De Prinsencaemere. Deze cd's werden aanvankelijk niet uitgebracht door De Prinsencaemere zelf, maar door Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval. Stefaan was secretaris van DAK en zorgde er zo mee voor dat de cd's tot stand kwamen. Stefaan en Antoine Van der Heyden zorgden voor de samenstelling en productie van deze cd's.
Toen De Prinsencaemere in 1992 omgevormd werd tot een vzw, werd Stefaan gekozen als secretaris. Dit zou hij blijven tot aan zijn dood in 1999. Tijdens de laatste Prinsendag van Stefaan, in 1999, overhandigde hij de zelfgemaakte brochure '25 jaar Prins Antoine' aan zijn goede vriend Antoine Van der Heyden.
Liedjes van Stefaan met De Prinsencaemere
| Jaar | Lied | Album | Uitgever |
|---|---|---|---|
| 1991 | Vakanse | Oilsjt, Goi Allien | Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval |
| 1993 | Omda'k Nen Oilsjt'neer Ben (met Luc Dieu en De Prinsencaemere) | Omda'k Nen Oilsjt'neer Ben | Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval |
| 1995 | Vastelauvedrock | Testerbosjop | Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval |
| 1995 | Hand In Hand Deir Karnaval | Testerbosjop | Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval |
| 1998 | Nudisten, Rore Tisten (met Antoine Van der Heyden) | Te Peerd Of Ni Te Peerd | Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval |
Stefaan Vinck - Vakanse
KFO en FEN
Stefaan had als Prins Carnaval goede banden opgebouwd in de Belgische carnavalswereld en zo werd hij bestuurslid bij de Karnaval Federatie van Oost-Vlaanderen (KFO), waarbij 54 verenigingen aangesloten waren. Op nationaal vlak sloot hij aan bij de Federatie van Europese Narren (FEN).
In 1984 werd Stefaan verkozen als voorzitter van het KFO en organiseerde hij de verkiezing van Prins van Oost-Vlaanderen in café Den Eekhoorn in Erembodegem. Zijn voorzitterschap zou van korte duur zijn, want in september 1985 legde hij zijn functie van voorzitter neer, omdat hij provinciaal voorzitter van FEN was geworden. Bij FEN werd hij o.a. verantwoordelijk voor de Gazet van de Carnavalist, dat hij een modernere look gaf.
Op 3 januari 1987 bracht Stefaan het Feest der Goedgemutsten van FEN naar Aalst. In een samenwerking met De Prinsencaemere was het bal het eerste evenement dat in de vernieuwde Keizershallen georganiseerd werd. Stefaan ontving tijdens het feest de Gouden Nar van FEN en op Prinsendag 1987 werden hij en Simon D'hondt tot ridder in het Gulden Vlies van FEN geslagen.
DAK
Stefaan Vinck vond het belangrijk dat de geschiedenis van Aalst Carnaval bewaard bleef en in de jaren '80 wou hij er daarom alles aan doen om het boek aalst Karnaval van Jos Ghysens en Karel Baert uit 1975 opnieuw uit te brengen. Stefaan vroeg daarbij de medewerking van De Prinsencaemere, maar deze wilden het financiele risico niet nemen. Toen de auteurs van het boek niet wilden meewerken, besloot Stefaan in 1985 om dan maar een nieuw carnavalsboek uit te brengen. Hij zou dit samen doen met Antoine Van der Heyden en Cyriel Temmerman. In de pers lanceerden ze een oproep aan al diegenen die foto‘s bezaten over de periode 1975-1985, om deze binnen te brengen bij Antoine. Het boek telde uiteindelijk 192 pagina‘s, gevuld met 120 zwart-wit- en 80 kleurenfoto’s. Het boek beschreef de carnvalsgeschiedenis tussen 1975 en 1985 en volgde zo het boek van Jos Ghysens en Karel Baert op. Het werd verkocht voor 800 frank (ongeveer 19 euro) bij de voorintekening, daarna steeg de prijs naar 990 frank (ongeveer 22 euro). Het boek werd aan het publiek voorgesteld op 13 december 1985 in kasteel Ter Linden.
Stefaan, Antoine en Cyriel besloten om het boek uit te brengen onder een nieuwe vzw, die de naam Dokumentatiecentrum Aalst Karnaval kreeg. Stefaan was secretaris van het DAK van bij de oprichting in 1985 tot aan zijn dood in 1999.
Stefaan was één van de drijvende krachten achter DAK en was verantwoordelijk voor de samenstelling en de opmaak van de pubilcaties. Zo werkte Stefaan mee aan de Aalsterse Carnavalsboeken 1976-1985, 1986-1990, 1991-1995 en 1996-2000. Daarnaast had hij ook een hand in de samenstelling van de brochures 'De 60 stoeten van Aalst' en 'Prinsen van Aalst'. Na de dood van Stefaan zette zijn zoon Jurgen zijn werk even verder bij DAK. Jurgen Vinck werkte nog mee aan de carnavalsboeken 1996-2000, 2001-2005 en 2006-2010, waarna hij DAK verliet.
Oilsjt goi stad van men droeimen
.jpg){kind=link}
Toen het AKV op de Aalsterse Avond in 1988 een half uur durende show bracht, vonden Stefaan Vinck en Michel Van Brempt dat ze enkele liedjes uit de show niet verloren mochten laten gaan. Michel en Stefaan beslisten daarom om in 1989 een maxi-single uit te brengen met op de A-kant het lied Oilsjt Goi Stad Van Men Droeimen van Hendrik Daelman en op de B-kant het lied De Mansarde van Antoine Van der Heyden.
De plaat werd geproduceerd door Stefaan en Michel sponsorde de realisatie. Stefaan ontwierp ook de hoes van de plaat; hij maakte een collage met foto's van de AKV-show vanop de Aalsterse Avond. De opbrengst van de verkoop van de plaat ging naar de werkgroep voor een veilige Couverturehal. Zo zorgden Stefaan en Michel er mee voor dat Oilsjt Goi Stad Van Men Droeimen elk jaar tijdens de popverbranding afgespeeld wordt. Zonder hen was het lied misschien wel verloren gegaan.[6]
Varia
- In 1978 liet Stefaan een zeefdruk maken door Achiel Hutsebaut om het carnaval cultureel op te waarderen. De zeefdruk werd te koop aangeboden voor 500 frank en er werden slechts 100 exemplaren van gemaakt, waarvan Stefaan er maar 75 te koop aanbood.[7]
- Stefaan nam in 1980 deel aan de Miss Voil Jeanetverkiezing tijdens het Zomercarnaval van de Koolstraat. Hij was er te zien als Miss Pikante Kloetnaugel, maar moest de duimen leggen voor Michel Cleemput.
- Enrico benoemde in 1981 Gustaaf Sonck en Stefaan Vinck tot leden van de Orde van Enrico tijdens de doop van de wagens van het AKV.
- In 1982 bracht Stefaan Vinck op de Aalsterse Avond een lied over Enrico. Het lied werd achteraf door sommigen echter bestempeld als kwetsend.[8]
- Stefaan maakte in de jaren '80 en '90 deel uit van de jury van de originaliteitsprijs Willy Van Mossevelde.
- Stefaan overleed op 5 oktober 1999 na een slepende ziekte. Een week voor zijn overlijden was hij nog met De Prinsencaemere op weekend geweest. De vrijdag daarop ging hij naar het ziekenhuis, waar hij een dag later overleed. De as van Stefaan werd uitgestrooid op het kerkhof van Aalst.
- In 2000 zette Schiefregt'Oever enkele overleden carnavalisten in de kijker op hun wagen. Samen met Marcel De Bisschop, Frans Wauters, Jean-Paul De Boitselier en Fons Singelijn werd Stefaan als roze spook voorgesteld, om te waken over Aalst carnaval.
- In 2021 was Stefaan 40 jaar Prins Carnaval. Ter gelegenheid daarvan bracht DAK geweven lintjes van Stefaan op de markt. Nicole Vinck, de zus van Stefaan, liet dan weer jubileumnominetten maken.
Redactie
Tekst en foto's
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: De Prinsencaemere, De Voorpost, Eddy Temmerman, Facebookgroep 'De tijd van toen, in en rond Aalst', Leona Van Driessche, Sören Delclef