In 1959 werd de Prinsenverkiezing georganiseerd door de Bond der Politieke Gevangenen, dat onder voorzitterschap stond van Gustaaf De Stobbeleir. In zaal Rink werd Signor Carnavalosta (Robert Waterschoot) verkozen tot Prins Carnaval 1959.
Showprogramma
Eind 1958 stelde het Comité voor de verkiezing van Prins Carnaval het showprogramma van de Prinsenverkiezing 1959 voor. De verkiezingsshow zou plaatsvinden op 1 februari 1959 in zaal Rink. De verkiezing kreeg bescherming van het Stedelijk Feestcomité, wat betekende dat de verkozen Prins Carnaval ook door de stad en het Feestcomité officieel zou erkend worden.
De organisatoren hadden opnieuw een galashow samengesteld om het publiek te entertainen. De eigenlijke verkiezing bestond immers uit een kort defilé van de verschillende kandidaten, waarna gestemd kon worden op de Prins met het mooiste kostuum. Het organiserend comité wou echter een avondvullend programma aanbieden, zodat er makkelijker publiek aangetrokken kon worden.
Het comité contacteerde zangers Will Ferdy en Henk De Bruin, The Simson's (komische acrobaten), Louis Stael (komiek) en The Cassy's (dans) om voor de nodige animatie op het podium te zorgen. Wie de Prinsenverkiezing wou bijwonen, betaalde 30 frank voor een ticket. Er werd 5 frank extra gevraagd wanneer er een tafel of een stoel moest voorbehouden worden. Kaarten konden aangeschaft worden bij muziekhandelaar Karel Van der Meirsch, in 'Music Home' bij Désiré Kieckens en in Café Pompierken bij Pol Van Hemden.
Aan de ingang moesten de toeschouwers hun toegangsticket inruilen voor een groene stemkaart, met daarop de namen van de kandidaten.[1] De nieuwe Prins zou verschillende geschenken mogen ontvangen, waarbij het Feestcomité 1.500 frank zou schenken aan Prins Carnaval 1959. Elke niet-verkozen kandidaat zou dan weer 500 frank ontvangen van het inrichtend comité.[2]
6 Kandidaten
Het Comité voor de verkiezing van Prins Carnaval had vooraf een reglement opgemaakt voor de kandidaten Prins Carnaval. Zo moest elke kandidaat woonachtig zijn in Aalst en mochten ze de leeftijd van 45 jaar niet overschrijden. Kandidaten moesten zich voor 15 januari per brief inschrijven bij mevrouw Pletsier (Clementine De Groot).
Het organiserend comité ontving hierbij zes kandidaturen. De kandidaten bleven echter geheim tot op de Prinsenverkiezing, omdat de Prins verkozen moest worden omwille van zijn kostuum en niet door zijn naam. Om anoniem te kunnen blijven op de Prinsenverkiezing, moesten de kandidaten zich voorstellen via een schuilnaam.
De verkiezing
Don Carnavalito (Het Laatste Nieuws - 03/02/1959)
Zaal Rink liep vol met honderden toeschouwers, waarna het inleidend variétéprogramma met o.a. Will Ferdy, Henk De Bruin en Louis Staal van start kon gaan.
Het hoogtepunt van de Prinsenverkiezing was natuurlijk het défilé van de kandidaten. De toeschouwers konden op het stembiljet reeds de namen van Willem II, Karel I, Don Carnavalito, Don Roger, Signor Carnavalosta en Don Marcello aflezen. De kandidaten werden één voor één op het podium geroepen, waarna ze toegejuicht werden door het publiek.
Willem I (Willem Sergeant) droeg een kostuum in geel fluweel, Karel I (naam onbekend) was gekleed als een figuur die in die tijd op sigarenbandjes stond, Don Carnavalito (Louis Van Pottelbergh) was volledig in het goud gekleed, Don Roger (Roger Van Mulders) was gekleed in wit hermelijn en Signor Carnavalosta (Robert Waterschoot) droeg een zilveren pak. Na de laatste kandidaat Don Marcello (Marcel Henninck), betrad ook Keizer Fransky het podium. Al meteen werd duidelijk wie de grote favoriet van het publiek was. Signor Carnavalosta kreeg het luidste applaus en kon ook rekenen op enkele vrouwelijke groupies.
Willem II. (Het Laatste Nieuws - 03/02/1959)
De stembriefjes werden tijdens de show opgehaald, waarna deze in de pauze geteld en nagekeken werden door de jury. Ondertussen mochten de Ware Gilles de zaal animeren met hun bezemdans, waarbij ze sinaasappelen in de zaal wierpen. Tijdens de show van de Gilles hielden de kandidaten zich bezig met het werpen van kushandjes naar het publiek.
Omstreeks middernacht werd het stil in de zaal, want de jury betrad het podium om de uitslag bekend te maken. Willem II, Karel I en Don Carnavalito kregen elk 68 stemmen achter hun naam. Don Roger kreeg er 87 en Don Marcello 236. Signor Carnavalosta werd de winnaar van de avond met 471 zaalstemmen.
Tweede keer Robert
Signor Carnavalosta was de schuilnaam van Robert Waterschoot, die in 1958 ook al verkozen werd tot Prins Carnaval. De Prins zorgde meteen voor een dans op het podium om zijn geluk te tonen. Robert werd Prins Carnaval in een kostuum, waaraan 70.000 zilveren pailletten bevestigd waren, met een waarde van 15.000 frank.
De nieuwe Prins werd gefeliciteerd door Gustaaf De Stobbeleir, de voorzitter van het inrichtende comité. Gustaaf riep het stadsbestuur ook op om in de toekomst financiële steun te bieden aan de Prinsenverkiezing. Ook burgemeester Frans Blanckaert en Feestcomité-voorzitter Gilbert Claus feliciteerden de nieuwe Prins met zijn overwinning. De burgemeester sprak de supportersclans toe, waarbij hij rekende op sportief gedragen. In zijn speech eerde de burgemeester ook nog Keizer Franksy, als één van de bezielers van het Aalsterse carnaval. Na de woorden van de burgemeester werd Robert tot Prins Carnaval gekroond door Gilbert Claus. De Feestcomité-voorzitter overhandigde de nieuwe Prins een bos bloemen en een cheque van 1.500 frank. Daarnaast ontving Robert van Het Laatste Nieuws ook nog een kristallen beker van Val-Saint-Lambert en mocht hij zijn rood-wit prinsenlint in ontvangst nemen.[3]
Na de verkiezing verspreidde het publiek zich in de verschillende café's op de Grote Markt. 's Nachts ging het gerucht de ronde dat Keizer Fransky zijn scepter kwijtgeraakt zou zijn. Hierbij werden meteen de aanwezige Dendermondenaren als de schuldigen aangewezen. Van het gerucht bleek achteraf echter niks aan.[4]
Kritische noot
Na de prinsenverkiezing verschenen er in de Gazet van Aalst enkele kritische noten bij de laatste Prinsenverkiezing. De krant vroeg zich af wat er zou gebeuren als Robert Waterschoot ook in 1960 Prins Carnaval zou worden. Zouden er dan twee Keizers Carnaval aangeduid worden, of was men van plan om Franksy dan af te zetten als Keizer Carnaval? De krant had immers opgevangen dat Keizer Fransky in ongenade was gevallen bij enkele politici, waardoor ze met Robert een nieuwe Keizer Carnaval naar voor wilden schuiven. Door de aanstelling van een nieuwe Keizer zou Franksy immers opzij geschoven kunnen worden.
Lieven_Goubert.jpg){kind=link}
De krant vroeg zich ook af of de Prins niet door het Aalsterse volk gekozen moest worden. Robert Waterschoot was in 1959 immers, net zoals in 1958, verkozen met een pak stemmen van niet-Aalstenaars. Alweer waren er gratis bussen ingelegd vanuit Dendermonde, de geboortestad van Robert. De krant kaartte dan ook aan dat deze Prins eigenlijk vekozen was door een groot deel niet-Aalstenaars.
Omwille van deze twee redenen vond De Gazet van Aalst dat de verkiezing van Prins Carnaval in de toekomst door het Feestcomité moest geregeld worden, waarbij een duidelijk regelement moest worden opgesteld over o.a. de titel van Keizer Carnaval. Op deze manier zou politieke inmenging voorkomen worden. Ook het idee dat elke Prins zich maar 1 keer verkiesbaar mocht stellen, werd door auteur van het artikel geopperd. De auteur ondertekende zijn artikel met 'de maagd van Aalst'.[5]
Redactie
Tekst en foto's
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: Het Laatste Nieuws, Lieven Goubert