In 1969 werd Luc I verkozen tot Prins Carnaval in de stadsfeestzaal (de Couverture). De aanloop naar deze verkiezing verliep woelig en ook na afloop was er verdeeldheid. Luc had tijdens de carnavalsdagen immers concurrentie gekregen van één van zijn tegenkandidaten, die zichzelf uitgeroepen had tot Prins van de Linkeroever.
Kandidaten
Rudolf I, Luc I of Fons I
Wie zich kandidaat wou stellen voor de titel van Prins Carnaval 1969 moest minstens 21 jaar oud zijn en gedomicilieerd zijn in Aalst. Kandidaten moesten zich schriftelijk kandidaat stellen op het secretariaat van het Feestcomité. De kandidaten zouden zich op de Prinsenverkiezing moeten aanmelden in zwarte habijt, waarvoor het Feestcomité zou zorgen.[1]
Na de inschrijfdatum werd aangekondigd dat 3 kandidaten het tegen elkaar zouden opnemen. Hierbij zaten Rudolf Maes en Lucien Peirlinck, die zich in 1968 ook al kandidaat gesteld hadden, maar toen de duimen moesten leggen voor Kamiel Sergant. Deze twee anciens zouden concurrentie krijgen van Alfons De Meyst, de derde kandidaat. Rudolf, Luc en Fons mochten zichzelf op het Driekoningenfeest voorstellen aan het publiek, maar tot ieders verbazing kreeg men daar te horen dat er nog een vierde kandidaat was: Victor De Saedeleer.[2]
Vic I: een gecontesteerd kandidaat
De kandidatuur van Victor De Saedeleer zorgde voor veel ophef bij de andere kandidaten. De inschrijvingsperiode was immers al overschreden en ze vroegen zich dan ook af vanwaar deze kandidaat plots kwam. Rudolf, Luc en Fons stapten dan ook naar Henri Van de Perre van het Feestcomité om er een ultimatum voor te leggen op basis van onregelmatigheden bij de kandidatuur van Victor. De kandidaten weigerden nog deel te nemen aan de Prinsenverkiezing, omdat niet alles eerlijk zou verlopen. Het drietal moest daardoor kort voor de Prinsenverkiezing voor een delegatie van het Feestcomité verschijnen, om de zaak uit te klaren. Rudolf, Luc en Fons kregen er te horen dat de kandidatuur van Vic tijdig ingediend was, maar dat die op een verkeerd bureau beland was, waardoor er in begin sprake was van drie kandidaturen. Het drietal besloot uiteindelijk om toch deel te nemen aan de Prinsenverkiezing, omdat ze al veel kosten gemaakt hadden voor hun campagne.
Ook de supportersclans hadden het moeilijk met de kandidatuur van Vic. Vic was plots de grote favoriet geworden en er werd gefluisterd dat hij een grote aanhang had bij het Feestcomité. Het Feestcomité ontving zelfs een dreigbrief, gericht aan Gilbert Claus, Marcel De Bisschop, Henri Van de Perre en Remi Buys. In de brief werd gedreigd met een bomaanslag, als Vic I uitgeroepen zou worden tot Prins Carnaval. De politie zou hierdoor tijdens de Prinsenverkiezing extra aanwezig zijn en alles wat verdacht zou lijken, zou meteen uit de zaal verwijderd worden.
Een vijfde kandidaat?
Kort voor de Prinsenverkiezing berichtte De Gazet van Aalst over nog een vijfde kandidaat. Er zou immers nog een vijfde kandidaat opgedoken zijn, die zichzelf Etienne noemde. Henri Van de Perre wou noch bevestigen, noch ontkennen, waardoor er nog meer speculatie kwam.[3] Op de Prinsenverkiezing zou echter blijken dat er helemaal geen vijfde kandidaat was, al had iedereen het bij de aanvang van de Prinsenverkiezing wel over de geheimzinnige Etienne.
Nieuwe datum
Reeds lange tijd lag de datum voor de Prinsenverkiezing vast op 24 januari 1969, maar door het tumult rond de vierde kandidaat kwam hier nog een wijziging in. De zaal was te klein voor de aanhang van de vier kandidaten, waardoor de stad de Prinsenverkiezing verschoof naar 31 januari. De stad had hierdoor de tijd om het aantal plaatsen in de stadsfeestzaal van 800 naar 1.500 te brengen.
Luc, Rudolf en Fons waren echter al begonnen met campagne voeren, waarbij hun drukwerk en affiches al gemaakt waren. De kandidaten moesten door de nieuwe datum al hun affiches aanpassen.
Prins Luc I
De Prinsenverkiezing werd in de stadsfeestzaal van de stad, de Couverture, gepresenteerd door Jean Monnet. Deze had het erg moeilijk om de verschillende supportersclans in toom te houden. Het beloofde een woelige en spannende Prinsenverkiezing te worden. De politie was erg waakzaam, maar gelukkig bleef de aangekondigde bomaanslag achterwege. Onder de vele aanwezigen, werden Kamiel Sergant, Bloemenfee Marly en Draeckenier Gust Van der Stock opgemerkt. De muzikale begeleiding gebeurde door orkest O. Boone.
Naast de vier kandidaten mochten ook Kamiel Sergant en Jean-Paul De Boitselier een lied zingen op het podium. Kamiel stelde zijn nieuwste plaat 'Oilsjt Viert Carnaval' voor, terwijl Jean-Paul het nog eens mocht doen met 'Oilsjteneers Zemmen'.
Na de voorstelling van de kandidaten van het publiek, kon overgegaan worden tot de eigenlijke Prinsenverkiezing, waarbij elke kandidaat zijn show mocht brengen. Luc I werd uiteindelijk verkozen tot nieuwe Prins, met een kleine voorsprong op Vic.
Luc had een parodie gebracht op de televisieshow 'Alles of Niets', waarbij gewerkt werd met een projector. Het decor van Luc bestond immers uit een getimmerd Belfort met mat glas. Achter het glas stond een diaprojector, waardoor het publiek de vragen en antwoorden vanuit de zaal konden aflezen. Luc zong het lied 'Meh Meiken was een Oilsjtenes', dat geschreven was door Frans Wauters en sloot zijn show af met zijn 'Black and White Minstrel Show', waarbij hij begeleid werd door Groep ARCO.[4][5][6]
Voor zijn overwinning kreeg hij een wasmachine cadeau en ontving hij het Prinsenkostuum van de stad.
Prinsenkwestie
Luc I werd Prins Carnaval 1969, maar kreeg hierbij de concurrentie van een schaduwprins. Vic I wou een parodie brengen op de Prins(en) en riep zichzelf uit tot Prins Carnaval van de Linkeroever. Het zorgde meermaals voor verwarring bij de bevolking en verdeelde Aalst in twee kampen.
Luc was niet echt opgezet met de actie van Vic en vond dat hij belachelijk gemaakt werd. Vic had zichzelf een prinsentenue laten maken en ging zo met zijn gevolg naar elk bal en officieel feest in de stad. Vic verscheen hierbij telkens voor Luc op de festiviteiten, wat voor nog meer discussie.
Vic ging ook als Prins van de Linkeroever mee in de stoet en deelde hierbij nominetten uit aan het publiek. Prins Luc had dat jaar niet voor een nominette gekozen, maar voor een kartonnen plaatje. Door de actie van Vic werd Luc door velen gebombardeerd tot Prins van de Rechteroever, waardoor Aalst dat jaar 2 carnavalsprinsen had.[7][8]
Redactie
Tekst en foto's
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: De Gazet van Aalst, Het Laatste Nieuws, Lieven Goubert, Sören Delclef
Bronnen
- ↑ De Gazet van Aalst, 14 december 1968
- ↑ De Gazet van Aalst, 18 januari 1969
- ↑ De Gazet van Aalst, 1 februari 1969
- ↑ Van der Heyden A. & Vinck S. (1991), De Prinsen van Aalst, Erembodegem: vzw Dokumenatiecentrum Aalst Karnaval
- ↑ De Gazet van Aalst, 8 februari 1969
- ↑ Het Laatste Nieuws, 15 februari 1969
- ↑ De Gazet van Aalst, 22 februari 1969
- ↑ De Voorpost, 13 februari 1976