De prinsenverkiezing vond in 1985 plaats op 19 januari in de Keizershallen. Freddy Neirinckx (Loeken Tatjen) werd er verkozen tot Prins Carnaval 1985, voor zijn medekandidaten Emiel Van den Broucke (Paco Milou) en Johnny Marcoen.
Kandidaten
In 1985 waren er drie kandidaten Prins Carnaval: Johnny Marcoen, Emiel Van den Broucke en Freddy Neirinckx. Van de drie kandidaten was er op voorhand geen echte uitgesproken favoriet, waardoor de prinsenverkiezing voor het eerst in jaren een spannende strijd zou worden.
Johnny Marcoen
Johnny Marcoen was in 1985 al voor de derde keer kandidaat Prins Carnaval. Eerder probeerde hij het al eens zonder succes in 1972 en 1973. Johnny voerde in 1985 campagne met de liedjes 'E Plosjken van 't Alverdroi Donker' en 'Johnny Zoi Ze', die hij uitbracht op plaat. Bij de uitwerking van zijn show kreeg Johnny hulp van Antoine Van der Heyden en Michel Cleemput. Zijn campagneaffiche werd getekend door Urbain Schreyen. Johnny was in Aalst een gekend carnavalist, die eerder al succes boekte met de liedjes 'Zjeur Jong' en 'Johnny Werd Prinsj Karnaval'. Hij maakte ook deel uit van Het Stemmingstrio, waarmee hij acht platen uitbracht en het zelfs tot in de Vlaamse top 10 schopte.
Emiel Van den Broucke
Miel Van den Broucke was in het carnavalsmilieu beter gekend als Paco Milou of Mil Destereer. Hij was uitbater van café Herleving op de Houtmarkt en voorzitter van het Aalsters Karnaval Verbond, dat hij 15 jaar geleden mee oprichtte. Hij was jarenlang lid van De Destereers, maar door een onenigheid was Mil uit de groep gestapt. Rond Paco Milou werd een steuncomité opgericht, dat activiteiten organiseerde om kandidaat Miel in de kijker te zetten. Zo werd er een steunavond, met tal van optredens, in café Herleving georganiseerd.
Freddy Neirinckx
Freddy Neirinckx, die de bijnaam Loeken Tatjen kreeg, was in 1982 en 1983 kandidaat Arendprins, maar slaagde er beide jaren niet in om verkozen te worden. Zijn deelname aan de Arendprinsverkiezing leverde hem met Superstar wel een carnavalsplaat op. In 1984 bracht hij een tweede plaatje uit met de liedjes Den Ajoinen Fiesta en Oh Oh Voil Janet. Net voor de bekendmaking van zijn kandidatuur sloot hij aan bij De Destereers, van wie hij de nodige steun kreeg. Zijn show werd uitgewerkt door Jean-Paul De Boitselier, Norbert De Winne, Camil Geerts en Patrick Mortier. Tijdens de Arendverkiezing in januari '85 verspreidde Loeken Tatjen een promotiefolder, waarin hij optekende dat hij de steun genoot van de Arendwijk. Omdat Johnny Marcoen ook uit de Arendwijk afkomstig was, distantieerde het Arendbestuur zich van de folder van Freddy.
Prinsenverkiezing
De Prinsenverkiezing van 1985 ging met enige vertraging van start. De avond werd op gang getrokken door presentator Kamiel Sergant en de FS-Band van Marc De cock. Bij de voorstelling van de drie kandidaten werd al snel duidelijk dat de supporters van Johnny Marcoen in de minderheid waren, waardoor op voorhand al gezegd werd dat het vooral een strijd zou worden tussen Loeken Tatjen en Paco Milou. Het publiek was talrijk opgekomen en sinds lang heerste er weer een echte verkiezingssfeer in de zaal. De supporters hadden borden, spandoeken, sirenes, toeters en andere attributen meegebracht. Frans Wauters, die gevallen was tijdens het Driekoningenfeest, en Albert Cornand, die vader zou worden, ontbraken. Onder de aanwezigen vielen staatssecretaris Paula D'Hondt en minister Marc Galle op.
Na het optreden van De Aalsterse Gilles, mochten de kandidaten via lottrekking de volgorde van de optredens bepalen. Johnny Marcoen moest als eerste optreden, gevolgd door Loeken Tatjen en Paco Milou. Voordat de kandidaten met de vaste proef van start konden gaan, werd de zaal opgeward door Willy Van Impe (Lotjonslos), Johny Cooman en Kamiel Sergant en De Kamillekes. De vaste opdracht bestond uit een telefoongesprek, waarbij de kandidaten tegenspeler Herman Daelman aan de lijn kregen. Johnny moest een gesprek voeren over zijn wassen beeld voor het carnavalsmuseum (waar veel over gesproken werd, maar weinig aan gedaan werd), Loeken Tatjen zou de paus een geschenk moeten overhandigen bij zijn bezoek aan Aalst carnaval en Paco Milou was als regerende prins niet uitgenodigd op de jaarbeurs door een vergetelheid bij de stad. De drie kandidaten doorstonden de proef en waren aan elkaar gewaagd. De vaste proef kon echter de aandacht van de zaal niet aanhouden en de supportersteams keken vooral uit naar het vrije optreden van de kandidaten. Alvorens de shows van start konden gaan, was het nog aan Enrico om een liedje te zingen.
Show Johnny
Johnny mocht de spits afbijten, maar had te maken met pech; een deel van zijn decor tuimelde naar beneden. Achteraf bleek dat een er touw doorgebrand werd, waardoor gedacht werd aan sabotage. Johnny opende met 'Ik voel dat' goot gebeiren', waarna hij als visser en supporter van Eendracht Aalst verder ging. In 'Ik em het altet gedoon' (een lied op de melodie van 'Ik heb het altijd gedaan' van Leen Persijn) had hij het over burgemeester Uyttersprot, Keizer Kamiel, Simon D'Hondt en schepen De Maght, die hij in een slachtofferrol stak.
De show van Johnny was bijna volledig live, waarbij hij spotte met politici en de milieutoestanden in Aalst. Hij blaasde heel wat rook in de zaal, wat hij een wedstrijd tussen Amylum en De Wolf Cosijns noemde. Johnny bracht een muzikale ode aan Gust Van der Stock, een legendarische carnavalist en vroegere buur van Johnny. Eindigen deed hij met 'Johnny Zoi Ze', met twee travestiepoppen aan zijn schouders.
Show Loeken Tatjen
Om zijn show plechtig te openen, knipte Loeken Tatjen een lint door, gefklankeerd door twee mannelijke stadshostessen. Hij had het over een jurylid dat vorig jaar liever op toilet zat, in plaats van de kandidaten te beoordelen. Vervolgens verscheen de poedel van Loeken Tatjen op het podium, die samen met zijn baasje van kostuum veranderde.
In zijn Radio Vroi Stadhuis, liet hij bekende figuren in een playbackshow voorbijkomen. De figuren waren levensgroot getekend, waarbij Loeken Tatjen zijn hoofd door een paneel stak en een toepasselijk liedje playbackte. Zo beeldde hij Albert Cornand, Karel Van Miert (J'attendrai), Wilfried Martens (Wat is het leven fijn als de zon schijnt), schepen Van Vaerenbergh, Ajuinboer Albert en burgemeester Uyttersprot uit. Loeken Tatjen eindigde met zijn lied 'Djing Klet Boem', waarbij hij met een grote trom op het podium verscheen. Telkens hij het woord 'Boem' in zijn refrein zong, sloeg hij op zijn trom.
Show Paco Milou
Paco Milou werd geïntroduceerd door twee Arabieren, die vanop hun gebedsmat 'Est ver Miel?' zongen. Vanuit de zaal antwoordden zijn supporters 'Jo Joot'. Na deze sterke intro verscheen Paco Milou op het podium als een verongelukte skiër, met zijn been in het gips. Daarmee speelde hij in op zijn eigen handicap en legde hij de link naar de hoofdbrok van zijn optreden: een act waarbij hij, gesteund door zijn engelbewaarder Saint-Emilion, verschillende artikelen voor de spo(r)tstand van de Jaarbeurs presenteerde. Zo verkocht hij een rode lantaarn voor Okapi, De Kamillekes en Eendracht Aalst, speelkaarten voor het schepencollege, een lange arm voor Marc Galle en een kousenband, om als halssnoer te gebruiken, voor Anny De Maght.
Jammer genoeg kwamen enkele woordspelingen niet zo goed over bij het publiek en duurde het geheel ietwat lang. Het publiek trakteerde hem echter wel op een luid applaus. Paco Milou eindigde met de Braziliaanse potpourri 'Paco Nor Rio', waarin hij o.a. 'Ai, ai Coïtha' zong, over het verboden verboden boek in de Aalsterse stadsbibliotheek. Vooral het begin en het einde van de show van Paco Milou waren sterk, het middenstuk was echter iets te langdradig.
Uitslag
De drie kandidaten werden door presentator Kamiel nog eens op het podium gehaald. Ze mochten elk hun volgnummer, dat ook op het stembiljet terug te vinden was, nog eens in de lucht steken. Nummer 1 was Johnny, Paco Milou was nummer 2 en als 3e stond de naam van Loeken Tatjen op het stembiljet gedrukt. Terwijl het publiek mocht gaan stemmen en de zaal wachtte op de uitslag, zorgden verschillende carnavalisten voor ambiance. Zo zongen Odilon Mortier en Herman Louies een liedje en mochten De Aalsterse Gilles voor de tweede keer die avond opdraven. Ook de podiumflasher van Kartasj, Pertotal, Stefaan vinck, Jempi, Balou en Antoine Van der Heyden entertainden het publiek. Jan Dooms bedankte presentator Kamiel Sergant en Prins Goebby nam afscheid van de carnavalisten en zijn Prinsenjaar. Hij dankte iedereen die hem geholpen had, met in het bijzonder zijn chauffeur Fons Janssens.
Het sluitstuk van de verkiezingsavond was de bekendmaking van de winnaar. Loeken Tatjen kreeg de meeste punten en werd zo Prins Carnaval 1985. In het verliezende kamp verweet men Loeken Tatjen dat hij te veel geplaybackt zou hebben tijdens zijn show, maar de overwinning was erg duidelijk. Zowel de jury, onder het voorzitterschap van Adolf Van Den Berghe en controle van deurwaarder De Troyer, als het publiek gaven de voorkeur aan kandidaat Loeken Tatjen. Loeken Tatjen werd gefeliciteerd door burgemeester Uyttersprot en ontving van uittredend Prins Goebby zijn prinsenscepter. [1][2][3][4][5]
| Kandidaat | Jury | Zaalstemmen | Totaal |
|---|---|---|---|
| Loeken Tatjen | 648 punten | 772 stemmen | 1420 punten |
| Paco Milou | 576 punten | 634 stemmen | 1210 punten |
| Johnny Marcoen | 504 punten | 333 stemmen | 837 punten |
Redactie
Tekst en fotot's
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: Freddy Neirinckx, Sören Delclef