De Prinsenverkiezing van 1990 was van een erg hoog niveau en werd dan ook een erg spannende strijd tussen Michel Heck en Kris De Poorter. Met amper 79 punten verschil werd Kris verkozen tot Prins Carnaval 1990. De avond werd in goede banen geleid door presentator Kamiel Sergant en de ADS-Band.
Kandidaten
Tijdens de traditionele carnavalspersconferentie in de trouwzaal werden 4 kandidaten Prins Carnaval officieel voorgesteld aan de pers. De stad kondigde hierbij ook een preselectie aan op 18 december, waarbij het niet meteen de bedoeling was om kandidaten te doen afvallen, maar om hen tips te geven. Hiervoor werden de kandidaten achter gesloten deuren aan de tand gevoeld door een jury, die samengesteld was uit mensen uit de toneel- en carnavalswereld en uit de persmensen. Hierbij moesten de kandidaten hun taalvaardigheid, komisch talent en podiumvastheid bewijzen.
- Kris De Poorter was in het carnavalsmilieu gekend als de oprichter van de carnavalsgroep Vriét. In 1988 boekte hij reeds succes in een prinsenverkiezing, toen hij Arendprins werd. Kris was erg actief in het verenigingsleven als lid van de MTSA-ploeg AZ'77 en van de Aalsterse parelvissers[1]
- Michel Heck probeerde reeds twee keer Arendprins te worden, maar haalde het toen net niet. Samen met Kris had hij zichzelf reeds voorgesteld op de Aalsterse Avond aan het carnavalspubliek.
- Adolf Ottoey was al kandidaat Prins Carnaval in 1989, maar toen hij viel af na de preselectie, waardoor hij nooit echt meegedaan had aan de Prinsenverkiezing.
- Pascal Wiggy uit Gijzegem was de minst gekende kandidaat van het kwartet en hij wou als outsider de deelgemeenten nauwer betrekken bij het Aalsterse carnavalsgebeuren.
Op de preselectie moesten de 4 kandidaten als gids een rondleiding geven door Aalst en moesten ze aan een minister, die gespeeld werd door Kamiel Sergant, de Aalsterse Vastenavondviering uitleggen. De kandidaten moesten ook nog een liedje zingen en een toespraak brengen, die ze zouden houden op de prijsuitreiking na de maandagstoet. Daarnaast moesten de kandidaten ook enkele vragen kunnen beantwoorden, zoals "Waar wonen de meeste Aalstenaars, op de linker- of op de rechteroever?", "Waar staat de Heilige Geestkapel?", "Wie is secretaris van het Stedelijk Feestcomité?" en "Wie ontwierp de carnavalaanplakaffiche 1990?".
Uiteindelijk besliste de jury unaniem om toch twee kandidaten te laten afvallen. Adolf Ottoey en Pascal Wiggy werden te licht bevonden, waardoor de Prinsenverkiezing tussen Kris en Michel zou gaan. Hierdoor zou de Prinsenstrijd tussen twee kandidaten van de rechteroever gaan. Op het Driekoningenfeest ontvingen de kandidaten hun officieel kandidatenlint.[2]
Beide kandidaten voerden campagne in Aalst, maar ook daarbuiten waren ze terug te vinden. Vooral Michel mikte op supporters van buiten Aalst en bezocht carnavalsevenementen in Geraardsbergen en Oudenaarde. Op de affiche van Michelleken stond de slogan 't Es Gien Zwans, Geift Moi Een Kans.
De twee kandidaten hadden voeling met het Arendcarnaval, maar het was kandidaat Kris die de meeste steun kreeg vanuit de Arendwijk. Met zijn lied Ge kentj ni mis, stemt ver de Kris trok Kris De Poorter op campagne.
Verkiezing
Voor de verkiezing was er al wat tumult ontstaan tussen de supporters. Op de avond zelf konden nog enkele kaarten aangeschaft worden voor de Prinsenverkiezing, maar de aanhangers van de ene kandidaat probeerden de supporters van de andere kandidaat te blokkeren.
In aanwezigheid van het bijna voltallige stadsbestuur, opende presentator Kamiel Sergant de avond met het voorstellen van de verschillende juryleden, waarna hij beide supportersteams opriep om er een sportieve avond van te maken. De Prinsenverkiezing kon voor het eerst ook gevolgd worden vanuit de zaal via een groot scherm naast het podium.
Vaste opdracht
Als vaste opdracht moesten beide kandidaten hun supporters toespreken, in de veronderstelling dat ze beiden evenveel punten zouden gekregen hebben aan het einde van de Prinsenverkiezing en er dus twee Prinsen zouden zijn dat jaar. Zo moesten ze samen de groepen toespreken op de prijsuitreiking.
De twee kandidaten kwamen hand in hand op het podium om samen hun vaste proef af te werken. Beide kandidaten maakten bij deze opdracht vooral gebruik van enkele cliché-uitspraken. Dit kwam vooral omdat de kandidaten te geconcentreerd waren op hun shows. Michel kreeg na de vaste proef het meeste applaus, terwijl er bij Kris hier en daar onsportief awoert-geroep te horen was.
Show Kris
Het decor van Kris was een soort circustent, die omringd was door lichtjes. Achter het goudgele gordijn kwam een mooi zicht op de Grote Markt tevoorschijn, waarbij de karikatuur van Kris centraal stond. Kris zette zijn show in met Nor Boiten, waarin hij beschreef wat er in Aalst gebeurde met carnaval. Volgens Kris werd er dan vooral verweten, gezongen en gefloten. Kris werd bijgestaan door Guy Walgraef en Bart De Nys, die zijn refreintjes meezongen.
Kris had ook een aantal videocassettes meegenomen, met daarop de favoriete programma's van enkele Aalsterse politici. Zo had hij voor Gracienne Van Nieuweborgh en Francine De Bolle het programma 'Golden Girls' meegenomen en voor Anny De Maght had hij 'The Power And The Passion' bij. Daarnaast passeerden ook 'Het Rad Van Fortuin' voor Willy Michiels, een dierenprogramma voor Alois Adriaenssens, 'Ontdek Je Plekje' voor André Dooms en 'Meester, Hij Begint Weer' voor De Naeyer de revue. Voor zichzelf had hij het programma 'De Nu Of Nooit Show' meegenomen.
Na het lied Op Zwier deelde Kris drie grote cadeaus uit. Voor alle Aalstenaars had hij een broeksriem meegenomen, de carnavalisten kregen een rekenmachientje en voor alle aanwezigen had hij een doos vol carnavalsplezier bij. De geschenken werden uitgedeeld met de groeten van de Kris... Het slotnummer van Kris bleef het meeste hangen bij de Aalstenaars. Op de tonen van 'La Chanson de Jacky' van Jacques Brel zong Kris het lied Groeten van Kris, waarin hij zong over zijn levensfilosofie.
Show Michelleken
Michel Heck ging de Griekse toer op en koos als decor voor Helleense zuilen, waarbij een aantal Aalsterse politici voorgesteld werden als Griekse Goden. Michel opende met het Grieks getinte Vastelauved, waardoor de sfeer er meteen inzat.
Met flitsende lichten en vuurwerk bracht Michelleken een zeer goede show. Terwijl hij de standbeelden op het podium oppoetste, ging hij in dialoog met de Goden die ze moesten voorstellen. Zo was Anny De Maght Oppergod Zeus en stelde Gracienne Van Nieuwenborgh de Godin van de Liefde voor.
Michel bracht met Noeit Gienen Ambras een eigen versie van het lied Een Vriend van Margriet Hermans en eindigde met een opzwepend new-beat nummer, waarbij zijn supporters allemaal meezongen.
Uitslag
Iedereen was ervan overtuigd dat de uitslag erg spannend zou zijn, want beide kandidaten hadden een sterke show gebracht. Bij de punten van de jury voor de shows bleek Kris een voorsprong van 6 punten te hebben, maar deze werd tenietgedaan, omdat hierbij ook nog de punten van de vaste opdracht en de proef achter gesloten deuren, moesten geteld worden. Via afrondingen naar boven en naar onder, kregen beide kandidaten hierdoor na omrekening 1048 punten van de jury. De zaalstemmen zouden dus beslissend zijn bij deze Prinsenverkiezing.
De zaal gaf de voorkeur aan Kris met 1085 stemmen. Bij het begin van de avond leek het nochtans alsof het publiek vooral voor Michel gekomen was, maar dit veranderde in de loop van de avond. Kris kreeg 79 stemmen meer en werd daardoor Prins Carnaval 1990. Bijna was de vaste proef van bij het begin van de avond uitgekomen, maar met een kleine voorsprong werd Kris de nieuwe Prins van Aalst. Michel toonde zich een sportieve verliezer en beloofde zijn supporters om binnen de vijf jaar nog eens zijn kans te wagen.
Kandidaat | Jury | Publiek | Totaal |
---|---|---|---|
Kris De Poorter | 1048 punten | 1085 stemmen | 2133 punten |
Michel Heck | 1048 punten | 1006 stemmen | 2054 punten |
Anny De Maght wou het publiek aan het einde van de avond toespreken, maar werd getrakteerd op een fluitconcert en awoe-geroep. Het publiek gaf hiermee te kennen dat ze niet akkoord waren met de laatste reglementswijzigingen om de lengte van de carnavalsstoet te beperken.[3][4][5]
Bronnen
Redactie
- Tekst: Sören Delclef - AjoinPedia
- Foto's: Aalsters Karnavalboek 1986-1990 (DAK), Collectie Lieven Goubert, Collectie Sören Delclef , De Voorpost